|
198
MCLXXVIII
A. D. 1053
+ In nomine domini duodecimo anno principatus domni nostri gisulfi gloriosi principis,
mense martius, sexta indictione. Ideoque ego guiselmari vicecomite filius quondam martini,
quoniam per licentiam domne theodore filie gregorii, et de domni guaimarii, et gregorii,
et guidoni et iohanni germani filii sui et seniori mei tradidit ad iohannes presbiter
et abbas ecclesie vocabulum sancti angeli, que sita est in propria rebus supradicti domni
nostri seniori, in locum qui dicitur velanzanu, finibus caput aquis, quod ante hos tempus
domnus paldulfus, qui fuit genitor supradicti domni nostri seniori, et virum supranominate
domne nostre theodore, paratam illam abuit da dauferius filius quondam disidei; set
modo per licentiam supradicti nostri seniori et per illorum demandatione tradidit ipsa
prefata ecclesie ad iamdictus iohannes presbiter et abbas cum regimen de ipsa ecclesia,
idest liver comiti duo, antifonaria de die unum et aliu de nocte, psalteria dua, omelia
quaterni vigintiquinque, turibulu de argentu unu, planeta de siricu una, amittu de seta
unum et unum orale sestaci de siricu unu, pannos sericos tres, manuli de siricu duo, et
orale de siricu unum. Alii orali de linu quattuor, amictora tres, planete de linu due, duo
camisa, cingulu unum, et due cortine, sindones quattuor, turibula de rame dua, iuppa
una, backe due cum filii dui, dua paria de vovi cum omnia illorum paraturia, asini
quattuor, iomenta unam, backe alie due, butti da vinum nobem et tratturia unam, tratturia
da vittu tres et tine nobem, capre undecim, edos septem, capessuni tres, obes tres,
peculiu unum, et de porci scurie due et porca scuri tres, in auro solidi quattuor, scutelle
quinque, duo alvari, colcitra una, plaione unum, lena polemita una, setazza dua, cribu
unum. totum, ut supra diximus, per licentiam supradicte domne nostre theodore, et domni
guaimarii, et gregorii, et guidoni, et iohanni seniori nostri illut ei tradidimus. insuper
et tradidit ei per illorum demandationem inclite vinee quo est veneficium iamdicte ecclesie
in ipso supranominato locum, cum inclita rebus et pomis, qui fuit nominatibi radoaldi
presbiteri subtus sancti clementi, et inclite terris lavoraturie, que sunt per fine caputaquis,
et fuerunt rebus pertinentes predicti sesami et modo est pertinentes iamdicti nostri
seniori; totum quantum quantoque supradiximus, illut ei per demandationem supradicti
domni nostri seniori tradidit, tali namque ordine, ut amodo et semper ipse iamdictus
iohannes presbiter et abbas et eredes eius si clericus aut presbiter fuerit, ipsa ecclesiam
tenere, et die noctuque illam officiare, sicut decet ecclesie forinsecus senioribus abbatie,
et quanta offerta seu oblatione annualiter in ipsa ecclesia introierit, totum illut tibi iohanni
tuique eredibus, sicut supra dictum est, illut vobis aveatis; et nullam sortionem
partibus nostri seniori vel illorum eredibus vobis exinde tollere querat, excepto si in ipsa
ecclesia introierit pannum sericum, aut vobem, aut cavallum, vel talem oblationem, que
at utilitatem ipsius ecclesie esse merear, totum permanead in ipsa ecclesie, et partibus
nostri seniori, et illorum eredibus; et amodo et semper ipse iohannes presbiter vel suos
eredes retdant rationem, et siant in dominio supradicti domni nostri seniori, vel de illorum
eredibus, sicuti et alii liveri abbati de ecclesie abbatie uic terre caput aquis faciunt
sui seniori, et quicquit causis mobilibus et stavilibus de ipsa iamdicte ecclesia, quod de
super diximus, que modo a presentibus vobis iohanni presbiteri et abbati remisimus potestati,
ad obitus tui totum illut redeant in potestatem predicte ecclesie, et partibus nostri
seniori, vel de illorum eredibus, cum inclita medietate, que per bos da amodo et semper
quantum quantoque in ipsa ecclesie conquidere potuerint. Reliqua vero alia medietate
siant vestre potestati et de tuos heredes, faciendum exinde omnia, que tibi tuique
eredibus placuerit, absque omni contrarietate pars nostri seniori, vel de illorum eredibus,
aut cuique hominibus. Et si post obitus tuis eredes clericus vel presbiteri dimiserit, qui
per se ipsa ecclesia regere, officiare vene potuerit, ut omnibus causis vel animaliis, quod
de super diximus, siant in eius potestatem in iamdicto ordine, sicut desuper declaravimus;
ad suum namque obitum totum redeant in partibus iamdicte ecclesie et domni nostri
seniori, et de illorum eredes, sicut supra diximus, excepto ipsa medietate de illius
conquisitum, siant in illius potestati, sicuti desuper declaratum est. Et amodo et semper
potestatem aveant pars nostri seniori vel illorum eredes ipsa ecclesia vel suis rebus et
causis omni tempore requirendi, ut in antea proficiant et non dispereant Et oc dicimus,
ut bobis iohanni presbiteri et abbati vel tuos, sicut diximus, eredes omni anno ipse vinee
veneficii acto tempore lavoretis et concietis desuper et de subtus, sicut ipse locus meruerit,
et quicquit vinum vel fruges de ipse vineis et terris inde annualiter tollere et
avere potueritis, totum illut vobis vestrisque eredibus aveatis, sicut et de omnia, quod
desuper diximus. Tantum omni anno in festibitate sancti angeli detis vobis iohanni presbiteri,
vel tuos eredes in partibus domni nostri seniori vel de illorum eredibus, unum
parium de oblate, amplius autem nullam dationem pars nostri seniori, vel illorum eredes
vobis tollere querat, et est disturbatum in quanto virgulas pro nomine dauferius, et in
subtus partibus iterum est disturbatum pro causis movilibus et stavilibus de ipsa iamdicta
ecclesia, et iterum bobis iohanni presbiteri remitto potestati sortionem de ecclesia sancti
eustasii, ut omnia inde ordinandum, sicuti et alii consortes iamdicta ecclesia faciunt. Unde
de omnia quot superius diximus adinplendum, guadia michi ipse iohannes presbiter et abbas
dedit, et mediatorem michi posuit landemarium clericum et iudicem filium quondam
landolfi, et per ipsam guadiam et convenientiam obligavit se ipse iohannes presbiter et
abbas et suos eredes, quod si de omnia, quod superius diximus, in partibus domni nostri
seniori, vel de illorum eredibus non adimpleverint, et retroare seu removere illum quesierint,
et quotcumque causationis exinde proposuerint per se vel per submissam suam,
ideo per convenientiam obligavit seipse iohannes presbiter et abbas et suos eredes ad componendum
in partibus iamdicti nostri seniori, vel de illorum eredibus, sive cui unc scriptum
pro vice illorum in manus paruerit, centum auri solidos constantinos, et oc scriptum
firmum permanead per iamdicta guadia et predictum mediatorem in supradicta ratione.
Et taliter scripsi ego guido subdiaconus primicerius et notarius qui interfuit.
+ Ego grimoaldus me subscripsi.
+ Ego radoaldus clericus.
| |