|
+ In nomine Domini bicesimo octabo anno principatus domni nostri gisolfi gloriosi principis,
mense agustus quarta indictione. ante nos sica et petrus et maio castaldi coniunti sunt gregorius
presbiter et abbas cappella sancti maximi, in quo nos petrus et maio pertinentiam abemus,
et iohannes filius taxili, et petrus nepotem eius, et lupo clericus filius petri franco ad faciendum
inter se finem de rebus predicte ecclesie de locum nucerie, hubi nobara et puteum regente
bocatur, que ante nos inde ei monstratum abui, inter quos inde ei monstrabi una clusuria de
terra cum arbustum per hec finis: de duobus partibus fine bia: de alia parte fine de eredes
adelmundi, et de alia parte coniuntum est ad fine de eredes adelgari. unde interrogabimus per
partes illis, ut quale monimen inde abere, eas ostendere; statim per ipsum abbatem et per romoaldus
eius, adbocatorem plures monimen ostensa et relecta est per finis et extra finis de ipsa
rebus et de alia de ipsis locis erat continentem. ipsi iohannes, et petrus, et lupo clericus manifestaberunt
dicendum, ut monimen exinde non abere: preter dicebat, ut genitori et abio eorum
fuisset et eorum esset pertinentes per subcessione. nos superius dicti castaldi agnoscente, quod
pars predicte ecclesie rebus ipsa per ipse finis esset possidentes et dominantes, ideo secundum
illorum manifestationem audibimus, inter eis iudicabimus, ut pars ipsius ecclesie iuxta legem
iurare, ut de monimina ipsa, que ante nos ostendit, inde esset pertinentes et per expleta possesione
pars iamdicte ecclesie illut tenuisse et dominasse et legibus esset pertinentes ad pars iamdicte
ecclesie, et abierunt. in die bero constitutum pariter ante nos sunt coniunti finem inter se
inde faciendum, statim ipse abbas secundum legem paratus fuit sacramentum ipsum persolbendum;
cum autem ipsi nominati iohannes, et petrus, et lupo clericus ipsum abbatem paratus bidi
sacramentum ipsum dandum, continuo profexi sunt et manifestaberunt se dicendum, sacramentum
inde recipere non bolere, eo quod dixerunt, ut rebus ipsa per ipse finis ad pars iamdicte
ecclesie esset pertinentes, et neque per testes, neque per monimen, nec per nullaquoque iubenta
ratione cum pars iamdicte ecclesie causare aut contendere non potere, eo quod dicebant, ut rebus
ipsa ad pars iamdicte ecclesie esset pertinentes per ipse finis. post oc factum, bone sue bolumtati
ipsi nominati iohannes, et petrus, et lupo clericus wadia ad ipsum abbatem et predictum eius
adbocatorem dederunt; et per ipsa wadia hobligaberunt se suosque filios et eredes, ut si aliquando
tempore cum pars iamdicte ecclesie de ipsa rebus, unde superius manifestaberunt per
suprascripte finis, causare aut contendere presumserit per se aut per summissam personam, per
bona combenientiam per ipsa wadia hobligaberunt se suosque filios et eredes ad componendum
ad pars iamdicte ecclesie quinquaginta auri solidos constantinos et taciti inde manere, et faciant
tacere illi hominibus et partibus, qui pro illorum parte et datum inde causaberit. nos supradicti
castaldi, dum taliter illis manifestantem audibimus et ipsa hobligationem facientem, ideo iudicabimus,
ut amodo et semper pars iamdicte ecclesie rebus ipsa per ipse finis securiter sibi abere et
possidere sine requisitione vel contrarietate de omnibus suprascripti et de eorum eredes; unde
mediatores posuerunt se ipsis, et taliter scribere fecimus te petrus notarius.
+ ego qui supra sico
+ ego qui supra petrus
+ ego qui supra maio.
| |