|
173
MCLXII
A. D. 1052
+ In nomine domini tricesimo quarto anno principatus domni nostri Guaimarii gloriosi
principis, et tertiodecimo anno ducatus eius Amalfis et sirrenti, et decimo anno principatuum
et ipsorum ducatuum domni gisulfi eximii principis et ducis filii eius, mense Ianuario,
quinta Indictione. Memoratorium factum a nos Iaquintus filius quondam ysari, et ursus
filius quondam raidolfi qui sumus socrum et generum, Ante subscriptos idoneos homines
per convenientia at tenendum et lavorandum tradidit nobis Iohannes domini gratia Abbas
monasterii sancti angeli et sancte sofie siti intus hanc salernitanam civitatem, una cum
advocatorem eiusdem monasterii, Inclita una clusuria de terra cum arbusto vitatum et pomifera
pertinentem suprascripti monasterii ista parte flubio pecentino, ubi siler dicitur, qui
est per has fines et mensuras: ex omni parte fine suprascripti monasterii; et ab occidente,
sicut sepe et via inde discernit, avet passos sexaginta octo: A meridie avet passos octoginta
octo; ab oriente avet passos alii sexaginta octo: A septemtrione avet passos octoginta
sex. Totum mensuratum at iusto passum hominis. Hec autem predicta clusuria de
terra per ipsas fines et mensuras nobis tradidit ipse domnus abbas cum vice de via sua.
Tali tinore, ut amodo et semper nos et nostros heredes ipsa traditione teneamus, et fovee
et omnes nostre utilitatis ibi faciamus iusta ratione, et ibidem ponamus homines at residendum,
et annualiter apto tempore tota ipsa traditione de super et de supter lavoremus
et studiemus, sicut meruerit, ut semper bona pareat lavorata et studiata, et qualiter quotidie
proficiat et non dispereat, et arvores et vites ibidem plantemus et propaginemus, ubi
meruerit, et clusum illut semper tueamus unde meruerit, et semper de aree et de vindemie
faciamus scire partem suprascripti monasterii, ut ibi dirigat missum suum, et de omnia,
que ibi seminaverimus, demus inde ad ipsum missum ibique ad area terraticum secundum
consuetudo de ipsum locum; et ipsum arbustum et poma, que ibi abuerit, apto tempore
faciamus salbum. et illut vindemiemus et colligamus, sicut meruerit, et inclita medietate
de omnem vinum quem ibi fecerimus, et de ipsa poma ibique demus ad ipsum missum,
reliqua medietate nobis aveamus. Et ipsa medietate de ipso vinum ipsius monasterii portemus
at cellarium eius, indeque et salbum illut reponamus in organeum, quem pars ipsius
monasterii nobis vel ad nostros heredes ibi assignaverit, quem per nos siat semper bonum
studiatum et conciatum, et ipsum missum et equm suum nutricemus, ut iustum fuerit, et
palmentaticum inde demus per omnem annum at partem suprascripti monasterii, sicut meruerit.
Et quale tempore ipsa traditione tenere noluerimus, aut lavorare non potuerimus,
Tunc inclita ipsa traditione salba, et clusa, et operata, quale meruerit, assignemus at partem
suprascripti monasterii, et nos et nostros heredes, et homines, quos ibi abuerimus, liceat
inde exire cum omnia causa nostra et illius movilia, et ire ubi boluerimus. Unde in eo tinore
per convenientiam guadia nobis dedit ipse domnus abbas et fideiussore nobis posuit
iohannes filius quondam maionis; et per ipsam guadiam obligavit se ipse domnus abbas
et successores suos semper defendere nobis nostrisque heredibus inclita suprascripta traditione
ab omnes homines, dum illut tenuerimus in suprascripto tinore, et non querat illut
nobis tollere vel contrare; et si taliter illut nobis non defensaverint, et aliquit inde contradixerint,
per ipsam guadiam obligavit se ipse domnus abbas et successores suos componere
nobis nostrisque heredibus quinquaginta auri solidos constantinianos, et inter virgulos
legit abbas, suos. Quod scripsi ego iohannes notarius.
+ Ego qui supra iohannes abbas.
+ Ego iohannes clericus et advocator qui et scribsi.
+ Ego Iohannes notarius me subscripsi.
| |