|
+ In nomine domini undecimo anno principatus domni nostri guaimari filii quondam
domni guaimari gloriosi principibus, mense octuber, duodecima indictione. Memoratorium
factum a me domnus musandus venerabilis abbas monasterii sancte sofie que sita est intus
ec cibes salerno, una cum petrus advocator ipsius monasterii tradidit ego iohanni filio
mauri de nucerie duobus pecie de terra cum arbustis de locum lanzara et alastatua dicitur
que est intus curte maiore ipsius monasterii, et est illut unde ego ipsius iohanni tradidit
quod pertinet ipsius iamdicti monasterii a quondam guaiferi filio guaiferi, qui ipso monasterio
construxit per as fines et mensuras; ab occidente fine flubio qui dicitur saltera,
qui per ipsa curte ipsius monasterii descendit et inde abet alveo ipsum flumen latitudo
passi quinquaginta. Et a pars meridie fine ipsius monasterii, et inde sunt longitudo passi
centum octo: de super capite qui est in pars orientis, fine via puplica maiore, et inde abet
per ipsa via latitudo passi ipsa curte triginta sex minus gubito unum, et a sebtemtrionis
similiter fine ipsius monasterii, et inde sunt longitudo usque ipso flubio passi centum duodecim.
Alia ipsa pecia ibique coniuncta est in quo ipso monasterio cellario abet, et qui
de ex omni parte fine ipsius monasterii intus ipsa curte maiore est per ec finis et mensurie:
a sebtemtrionis fine via ipsius monasterii qui per ipsa curte descendit, et inde sunt
longitudo passi sexaginta unum et medium, et ab occidente similiter fine ipsius monasterii,
inde abet passi triginta sebtem. Et a pars meridie per eadem fine ipsius monasterii,
sunt inde passi triginta unum. Et ab oriente fine ipso flubio qui intus per ipsa curte descendit
ipsius monasterii, et inde sunt passi sexaginta, totum ad iusto passum omini est
mensuratum. De ec vero ambe supradicte pecie pertinentem ipsius monasterii cum omnia intro
se abentibus et suis pertinentiis ego ipsius supradicto iohanni ad tenendum et lavorandum
tradidit, In oc ordinem, ut amodo et semper tote et inclite supradictum est, ipsa
tradictio ad sua et de suis eredibus sint potestate illut tenendum et lavorandum, et fobee
et omnis sue utilitatis iusta rationem ille ibidem faciant. Et amodo et semper ibidem residere
et abitare deveant, et illut cludant et clusum abeant, et tota supradicta est tradictio,
que est terra cum arbustis vitatis per omnis annum abto tempore de super et de
subtus illut lavorarent et operarent et cultarent vonum, et, ubi meruerit, arbores et vites
ibidem plantarent, et propaginarent, et studiarent, et surgant illut, sicut meruerit vonum
esse arbustum in ipso locum, ut per omnis annum perfectum pareat operatum et cultatum
de super et de subter tota ipsa tradictio, quatenus annualiter proficiat et non dispereat et
salbum illut faciant, sicut meruerit et iustum fuerit. Et per omnis annum per vindemie
per abto tempore faciant me scire vel successores meos, ut ibidem dirigamus missum nostrum,
et ille et eius eredes adiubarent ad conciandum organea da vinum, quod pars ipsius
monasterii abet ad cellario nostro ibique in ipsa curte, et conciarent et studiarent vonum,
sicut meruerit organeum ipsum, ubi ipsa medietate ipsius monasterii de ipsum vinum,
quod ad ipsum evenerit, missum nostrum midtere debuerint et ordinarent ipso horganeum
in ipsum cellario, sicut meruerit. Et ille et suos eredes per omnis annum bindemiarent tota
supradicta est tradictio. Et pomam si abuerit, illa colligant. Et de omnis vinum et ipsa
pomam exinde annualiter inclita medietate per omnis annum inde deant ad ipsum missum
nostrum. Et reliqua ipsa medietate inde illis sivi abeant. Et ipsa medietate de ipso vinum
predictum est ipsius monasterii per omnis annum, quod ab ipso missum nostrum evenerit,
cum suo expendio illut portarent ad ipsum cellario ipsius monasterii et midtere illut in ipso
horganeum quod illut conciaberint, ad faciendum pars predicti monasterii quod voluerint. Et
de quod annualiter amodo et semper in predicta tradictione seminaberint, deant inde terraticum
ad ipso missum ibique in ipsa rebus, secundum consuetudinem de ipso locum; et
usque dum annualiter ipso missum pro ipsa vindemia ibi steterit, illut nutrirent, sicut iustum
fuerit secundum suam possivilitatem. Et per omnis annum palmentatica deant ad
ipsum missum nostrum secundum consuetudinem de ipso locum. Unde in eo hordine per
vona convenientia guadia nobis ipse iohannes dedit, et mediatorem nobis posuit iohannes
filius venerardi abitatorem de ipso locum nucerie, ubi dicitur turricle; et per ipsa guadia
obligavit se et suis filiis et eredes: preter, quale tempore ipsa tradictio in predictum ordinem
illut tenere et lavorare non voluerint, et sic inde ad pars predicti monasterii adinplere,
sicut supradictum est, tunc ille et eius eredes tota et inclita supradicta tradictio
in iamdictum ordinem lavorata, et operata, et cultata, et clusa remidtant ad potestate predicti
monasterii, ad faciendum exinde quod voluerimus. Et liceat illis inde exire cum omnis
sua causa movilia et cum redita, quod ibidem abuerint. Quod si aliquit, de quod superius
legitur, quesierint remobere aud contrare, tunc per ipsa guadia componere obligavit
se et suis eredibus nobis vel ad nostris successoribus viginti auri solidos constantinos.
Et unc brebem scripsi ego petrus clericus et notarius qui interfui.
+ Ego ademari notarius me subscripsi
+ Ego iohannes notarius me subscripsi.
| |