|
+ In nomine domini tricesimo anno principatus domni nostri gisolfi glorioso princeps, mense
februarii sexta indictione. ante me petrus castaldus causavit gregorius presbiter et abbas rector
ecclesie sancti maximi una cum suo adbocatore cum roffus filius guisenolfi de locum barbazzanu
finibus nocerie, ut malo ordine et sine ratione rebus teneret prephate ecclesie sancti maximi
in locum predicto barbazzanu erga ipsa curte et terra de ex eadem locum barbaciano, quod
domna rumelgaita in suo nomine comparatum abuit quondam iohannes filius griselgari clerici
ad laborandum tenuit da partibus ipsius ecclesie. quo audito ipse roffus talia adbersum
se causanter, responsum reddidi eorum dicendum, tenere rebus in ipso locum barbaciano erga
ipsa curte et terra, quod superius legitur, pro qua mea esset pertinentem per mea ratione, et
autorem inde abeo, qui rebus ipsa mihi benumdedi. unde nos superius castaldus taliter ipsum
roffus manifestantem et dicentem haudibimus et agnobimus, iudicavimus et utrisque partibus
eis guadiare fecimus, ut ipse roffus plicaret se cum suis rationibus, qualiter inde dicebam aberet
et cum ipsum supradictum autorem, quot inde nobis secundum legem in manum mittere, ante
presentia superii gloriosi principi et ante eius bestigiis et secundum legem inter se exinde finem
faciat. unde ipse roffus de ipsa guadia mediatorem eorum posuit mari filius adelgardi clerici, et
ipse predictus abbas cum suo adbocatore mediatorem ei posuit. et hunc iudicatum scribere fecimus
te ildericus subdiaconus et notarius qui interfuisti.
+ ego qui supra petrus.
| |