Home » Fonti documentarie » Codex diplomaticus Cavensis - 08 » 8.1299 » Pag 127 - 128

8.1299
127
128

127
+ In nomine domini octabodecimo anno principatus domni nostri Gisulphi gloriosi principis,
mense septembri, tertiadecima indictione. Ego iohannes monachus coram presentia domni
leonis venerabilis abbatis monasterii sancte et individue trinitatis quod conditum est in loco
metiliano, dum ydonei homines interessent, per iussionem ipsius domni abbatis et per convenientiam
tradidi ursoni de ipso loco metiliano qui vocatur boso filio quondam (deest nomen)
de rebus pertinentibus ipsius monasterio in suprascripto loco metiliano inclitas tres partes de
duabus peciis de terris cum arboribus et pomis et insertis quas ego iohannes in eodem monasterio
olim offerui; et sunt per fines et mensuras, iusto passu hominis mensuratas. prima pecia: A parte
orientis finis via et passi quinquaginta: A parte septemtrionis passi quindecim: A parte occidentis
finis ipsius monasterii et passi quadraginta sex: A parte meridiei finis media sepes, et
iuxta eam intra ipsam terram recte mensurati passi viginti octo et cubitum. Secunda pecia
est: A parte orientis finis via caba que ducit nuceriam, et passi viginti: A septemtrione passi
sexaginta septem: Ab occidente passi viginti octo et cubitum: A meridie passi sexaginta duo.
Et in medium per trabersum passi viginti sex. Similiter et tradidi ei integram portionem meam
de terram cum castaneis et silba de eodem loco ubi nobara dicitur, quam similiter in ipso monasterio
optuli: Ea ratione, ut semper integra suprascripta traditio sit in potestate ipsius ursi
et heredum eius eam tenendum et dominandum, fobeas et omnes suas utilitates iusta ratione
ibi faciant. et casam in unam ex ipsis peciis ligneam faciant, et ibi resideant et habitent; et unde
meruerit suprascriptam traditionem clusam habeant semper bonam, Et cum omnibus intro eam
habentibus salbam eam semper bonam habeant. Et omni anno apto tempore de super et de
supter totam ipsam traditionem operent bonam ut melioret et non deterioret, et ubi meruerit
infra ambabus suprascriptis peciis arbores et vites de bono vitineo plantent et propaginent;
sic tamen, ut semper habeant in totis ipsis peciis ubi meruerit bonam arborem surtam et operatam.
et ipsi inserti procurent ut decet, et totum ipsum silbosum de nobara a presentes
scampent bonum, et castanei ubi meruerit ibidem pastenent, et insitent in totum illud de nobara
amodo et surgant zenzaletum bonum; et omni anno apto tempore operent illud sicut decet. et
omni anno tempore arearum et vindemiarum faciant scire me vel partem suprascripti monasterii,
ut illuc missum dirigamus, et ipse urso et eius heredes de omnibus laboribus quos in
eadem traditione habuerint seminatum iustum terraticum sicut ipsi loco consuetudo est, ibidem
128
ipsi misso dent, reliquum aliud sibi habeant. et totam ipsam arborem omni anno rationabiliter
ante ipsum missum vindemient et ibidem ad palmentum bindemia ipsa ut decet procurent, et
inclita medietate de omne vino quod inde exierit ibidem ipsi misso dent, reliquam medietatem
sibi habeant; et ipsa medietate ipsius monasterii de ipso vino reponant ibidem in organea que
eis ibidem pars ipsius monasterii assignaberit, que per eis fiant semper studiata et conciata
bona. et salbum illud et ipsam organeam faciant intus ipsam casam absque generatione et igne,
donec illud pars ipsius monasterii inde tulerit; poma vero et alia fructa arborum de ipsis peciis
rationabiliter colligant, et inclita medietate ex eis ipsi misso dent, reliquam medietatem sibi
habeant. insertas ipsas et zenzalas ex castaneis quas in suprascripta traditione sunt et fuerint ut
decet colligant totas et seccent bonas, et inclita medietate ex eis ipsi misso dent, aut michi iohanni:
reliquam medietatem sibi habeant. et ipsum missum nutricent dum ibi steterit pro ipso vino
et frudia recipienda secundum illorum possibilitatem; et palmentaticum omni anno per vindemie
michi vel partibus ipsius monasterii dent, secundum consutudinem ipsius loci. et per convenientiam
ipse urso per iussionem ipsius domni abbatis guadiam michi dedit et fideiussorem michi
posuit seipsum per partes convenientes. et per ipsam guadiam ipse urso obligavit se et
suos heredes semper adimplere omnia, qualiter suprascriptum est. Tantum quale tempore ipsam
traditionem tenere noluerint aut non potuerint in suprascripta ratione, tunc integram eam,
sicut suprascriptum est, operatam et surtam et salbam; et unde meruerit clusam bonam cum
ipsam organeam et iamdictam casam remittant partibus suprascripti monasterii faciendum ex
ea quod voluerint, et illos liceat inde exire cum omnibus causis eorum, et ire quo voluerint.
siquidem, ut suprascriptum est, ipse urso et eius heredes non adimpleverint, et suprascripta vel
ex eis quicquam remobere aut contradicere presumpserint, per ipsam guadiam obligavit se et suos
heredes componere michi et partibus ipsius monasterii quinquaginta auri solidos constantinos.
suprascripto disturbatum legitur: michi; et taliter scripsit iohannes notarius.
+ Ego iohannes notarius me subscripsi.
+ Ego romoaldus notarius me subscripsi.
Torna all'inizio