Home » Fonti documentarie » Codex diplomaticus Cavensis - 08 » 8.1355 » Pag 230 - 232

8.1355
230
232

230
+ In nomine domini vicesimo secundo anno principatus domni nostri Gisulphi gloriosi principis,
mense septembri, secunda indictione. Dum coram presentia domni leonis, reverentissimi
abbatis monasterii sancte et individue trinitatis, quod conditum est foris hanc salernitanam civitatem
in loco metiliano essem ego petrus iudex et plures alios homines inter quos erat sergius
filius quondam iohannis amalfitani de iaquinto de fumastro, qui ostendit sex cartulas, ex
quibus prima scripta per petrum notarium, duodecimo anno principatus, domni guaimarii, mense
aprelis, tertia decima indictione. Qualiter iohannes qui vocabatur giczulo, filius quondam iohannis
giczuli, et mulier nomine gemma, filia quondam ursi, qui erat vir et uxor, et maio et petrus
et iohannes et urso, filii ipsorum iohannis et gemme et senda uxor ipsius maionis et filii iohannis
magistri venundederant mastalo et leoni germanis filius mansonis castaldi terram vacuam
et silva per fines et mensuras. A parte occidentis finis via convenzara, et circa ea terminem
fixerant, erant inde passi centum. A parte septentrionis finis sicut media sepe et terminem
fixerant, et passi alii centum. A parte orientis que erat de pede, sicut terminem fixerant,
inde passi alii centum. A parte meridiei, sicut termini fixerant, inde passi alii centum, totum
mensuratum ad passum qui signatum est in columna marmorea sancti mathei de archiepiscopio
salernitano cum omnibus infra se habentibus et suis pertinentiis, et cum vice de ipsa via ad
securiter et firmiter semper ipsi germani et illorum heredes, et cui cartam ipsa in manu paruerit
eos habendum, possidendum, dominandum et omnia inde faciendum quod vellent, sicut ipsa
carta continet, in qua adenolfus et romoaldus et toto scriba palatii et romoaldus subscripti sunt.
Secunda scripta per roderisium notarium septimo decimo anno principatus ipsius domni guaimarii,
mense octubri, quarta indictione. declaraverat ipse manso castaldo, filio quondam constantini,
pertinente sibi esse habere intus hanc salernitanam civitatem, plures terras et casas,
et clarificaverat plures habere res per fines lucanie. Seu et palam fecerat quia per ipsam
cartam ipsi mastalus et leo filii sui, quos ille genuerat in maria libera femina, suprascripta
terra de ipso loco iobi comparaverant. postmodum vero ipse leo defunctus erat, eredem etenim
ex se genitus mininime reliquerat legibus, etenim sortionem suam ad suam pervenerat potestatem.
Et ideo ipse manso in sacro salernitano palatio ante ipsam gloriosam potestatem,
ibique astante petrus iudex et ceteros nobiles, pruntissima sua voluntate, per ipsam cartam
donaverat atque ad semper habendam confirmaverat ipsi mastalo, filio suo, terram suam cum
231
casa per fines et mensuras, sicut eadem carta continet; et donaverat eidem mastalo de predictis
rebus suis, de finibus lucanie, in loco tirisino infra hec fines et mensuras. Incipiente a cilio
de ripa maiore qui erat super mare et ascendente per medio vallone, erant etenim per ora de
ipso vallone mensurati passi centum triginta sex; de superiore parte finis ipsius mansonis, et
inde erant passos ducentos viginti unum. Alia quidem pars finis ipsius mansonis, et inde passi
centum octaginta duo usque cilium de ipsa ripa qui erat super mare; de pede finis litore maris,
erat inde per mensuriam mensurati recte super ipsas ripas maris usque medio predicto vallone,
passos ducentos viginti unum. Rem ipsam infra predictas fines et mensuras, inclitam illam ipsi
mastalo donaverat cum omnia infra se abentibus et suis pertinentiis et cum vice de via sua.
Simulque et tradiderat atque confirmaverat ipsi mastalo inclitam ipsam rem quam ille cum
predicto leone germano suo comparaverat in predicto loco iobi per ipsas fines et mensuras,
sicut suprascripta prima carta continet, cum omnibus infra se habentibus omnibusque suis pertinentiis
et cum vice de via sua, et cum ipsa carta et cum omnibus moniminibus inde continentibus,
adsecuriter et firmiter semper ipse mastalus et suos heredes ipsam terram cum casa
et ipsam rem de tirisinu et rem ipsam de iobi totum et inclitum, quantum superius donaberat
et tradiderat et confirmaverat ei, securo nomine illud habendum, dominandum, possidendum et
omnia exinde faciendum volerent sine omni sua suorumque heredibus aut cuiquam hominibus
contrarietatem vel requisitionem, sicut ipsa carta continet, in qua ipse petrus iudex et alfanus et
truppoalt stolsaiz et comites subscripti sunt. Tertia et quarta et quinta scripta, per petrum ipsum
notarium, vicesimo primo anno principatus suprascripti domni guaimarii, mense aprili, septima
indictione. Et in una ex eis petrus comitis et ipsi romoaldus et romoaldus et in alia ex illis
imetancus et roderisius et ipse romoaldus; et in altera illarum ipsi roderisius et romoaldus et
roderisius notarius subscripti sunt. Sexta scripta per iohannem scribam temporibus domni iohannis
ducis et imperialis patricii antipati et nesti, et domni sergii ducis filii eius, anno
duodecimo post eorum recuperatione, die quinta decima mensis septembri, indictione secunda,
amalfis: quomodo gemma et comitissa filie mauri cannabarii, quarum ipsa gemma est uxor
ipsius sergii, per solidos quos ipse sergius dederat dotem, per ipsa comitissa tradiderant ipsi
sergio integram ipsam terram de predicto loco iobi, que est cum vinea et vacuo per suprascriptas
fines et mensuras, qualiter suprascripta prima carta continet, et integram ipsam rem
de iamdicto loco tirisino per iamdictas fines et mensuras iusto passu hominis mensuratas, sicut
suprascripta secunda carta continet, cum omnibus intro habentibus, cunctisque earum pertinentiis,
et cum vice de ipsa via et de aliis viis suis, et cum suprascriptis cartulis et aliis moniminibus
inde continentibus ut semper essent in potestate ipsius sergii, et cui per eum datum paruerit, et
232
cui cartula ipsa que et scriptum nominatur in manu paruerit, ad faciendum ex eo quod volerent,
sicut ipsa carta continere videtur, que a testibus sufficienter roborata est. Et cum suprascripte
cartule fuerunt ostense, ipse sergius inspirante sibi rerum omnium factore et gubernatore
deo, qui pro nobis mori non dedignatus est, ut nos a morte eterna liberaret, pro ipsius omnipotentis
dei amore et remedio anime sue et sua delenda facinora, per hanc cartulam dedit
atque optulit in suprascripto monasterio, totam et ipsam integram terram cum vinea et vacuo
de suprascripto loco iobi per suprascriptas fines et mensuras, quemadmodum suprascripta prima
carta continet. Et totam et integram ipsam rem de iamdicto loco tirisino per ipsas fines et
mensuras, qualiter suprascripta secunda carta continet, cum omnibus que intra suprascriptas
terram et res sunt, cunctisque earum pertinentiis et vice de ipsa via et de aliis viis suis, et
cum totis suprascriptis cartulis. Ea ratione ut semper sint in potestate ipsius domni abbatis
et successorum eius et partibus ipsius monasterii; et liceat illum et successores eius et partes
suprascripti monasterii de eo facere quod voluerint. Et per convenientiam ipse sergius guadiam
dedit iohanni presbitero et monacho pro parte suprascripti monasterii, et fideiussorem ei, presente
ipso domno abbate pro ipsius monasteri parte, ei posuit seipsum. Et per ipsam guadiam
ipse sergius obligavit se et suos heredes semper defendere ipsi domno abbati et successoribus
eius et partibus ipsius monasterii integrum illud quod in eodem monasterio, ut suprascriptum
est, dedit et optulit ab omnibus hominibus. Sic tamen, ut quando ipse domnus abbas et successores
eius, et pars ipsius monasterii ipsum sergium et eius heredes defensores de eo habere
quesierint, dent eis suprascriptas cartulas iusta ratione salvas habendas diebus sexaginta. Et
per omnes vices ille et eius heredes integrum illud quod in ipso monasterio, ut suprascriptum
est, dedit et optulit ipsi domno abbati et successoribus illius et partibus ipsius monasterii sicut
suprascriptum est defendant. Et post completos ipsos dies per omnes vices cartulas ipsas quales
eis date fuerint ipsi domno abbati et successoribus illius et partibus ipsius monasterii reddant.
Et tribuit licentiam, ut quando ipse domnus abbas et successores eius et pars ipsius monasterii
voluerint, potestatem habeant illud per se defendere, qualiter voluerint cum omnibus moniminibus
et rationibus quas de eo ostenderint. Et si, sicut superius scriptum est, ipse sergius et suos
heredes ipsi domno abbati et successoribus illius et partibus ipsius monasterii non adimpleverint,
et suprascripta vel ex eis quicquam remobere aut contradicere presumpserint, per ipsam guadiam
obligavit se et suos heredes componere ipsi domno abbati et successoribus illius et partibus
ipsius monasterii auri sexcentos solidi constantini. Et taliter tibi iohanni notario scribere precepi.
+ Ego qui supra petrus iudex.
+ Ego iohannes notarius me subscripsi.
Torna all'inizio