|
241
ducatus illorum apulie et calabrie, mense iunio, quartadecima indictione, in qua subscriptus est
ipse amatus iudex. Quarta scripta per ipsum romoaldum notarium, in qua testatus est, ademarii
iudex, de tricesimo anno principatus ipsius domni guaimarii, et nono anno ducatus illius amalfis
et sirrenti, et sexto anno principatuum et ipsorum ducatuum suprascripti domni nostri gisulfi
eius filii eximii principis et ducis, mense septembri, prima indictione. Iohannes et blatta atrianenses
filia mauri calbarusi clarefecerant pertinere eis habere res ultra ipsum fluvium lirinum,
et erat cum arbustis et pomis per fine: Ab occidente finis ipsum fluvium lirinum; a meridie
finis suprascriptorum iohannis et meli, quas emptam habebant ab ipso urso filio leonis cusentini
de supra a parte orientis similiter finis ipsorum iohannis et melo: a septemtrione finis illorum
iohannis et meli. et ipsi iohannes et blatta per ipsam cartam venumdederant ipsi iohanni et
melo integras ipsas res quam et venumdederant eis quantum quantoque ipsis iohanni et blatte
erant vel esse debebant quomodocumque pertinente ab ipso fluvio lirino in parte orientis, et
qualiter ascendebat et coniungebat in ipsum fluvium abbium, et ab ipso rivo abbio in parte
meridiei et nullam ibidem eis remanserat; sed funditus illud ipsis iohanni et melo venumdederant
cum omnibus intra se habentibus omnibusque suis pertinentiis et cum vice de via sua ad faciendum
exinde illi et illorum heredes quod voluerint, qualiter ipsa carta continere visum est.
Quinta scripta per ademarium notarium, tricesimo secundo anno principatus ipsius domni guaimarii,
et duodecimo anno ducatus eius amalfis, et undecimo anno ducatus illius sirrenti, et nono
anno principatuum et ipsorum ducatuum domni gisulfi eximii principis et ducis filii eius, mense
iulio, tertia indictione. qualiter alderisius filius falconis qui dicebatur cappla in piru per ipsam
cartam venumdederat ipsi melo terram cum vinea quam ille habuerat in ipso loco lirino per
fines et mensuras, iusto passu hominis mensuratam. A parte meridiei finis medium ipsum fluvium
abbium quod discernebat intra ipsas res et alie res ipsius meli, et recte mensurati intus
ipsas res erga ipsum fluvium passi vigintiquinque; A parte occidentis passi quadraginta; A
parte septemtrionis finis media sepe, et mensurati intus ipsas res iuxta ipsam sepem passi viginti
duo. a parte orientis est finis media sepes et mensurata intra ipsam terram iuxta ipsam sepem
passi undecim: et revolvit in ipsa parte occidentis sicut termiti ficti erant passi septem, et revolvit
in ipsa parte meridiei usque ipsum fluvium passi quattuor cum omnibus que intra eam
erant cunctisque eius pertinentiis et cum vice de via sua, et cum una carta ex eadem terra cum
vinea continente de quam in eadem carta declarata est, ut semper esset in potestate ipsius meli
242
et heredum eius, et liceret illum et eius heredes de eo facere quod volerent, sicut ipsa carta
continet, in quam testatus est iohannes iudex. Sexta scripta per ipsum ademarium notarium,
tricesimo tertio anno principatus ipsius domni guaimarii, et duodecimo anno ducatus eius amalfis
et sirrenti, et nono anno principatuum et ipsorum ducatuum suprascripti domni nostri gisulfi
eximii principis et ducis filii eius, mense februario, quarta indictione. Iohannacius clericus filius
quondam mauri per convenientiam venumdederat ipsi melo pro parte sua et iohannis germani
sui terram cum vinea et insiteto in loco pastorano per fines et mensuras iuxto passu hominis
mensuratas: A parte septemtrionis finis medium ipsum fluvium abbium, passi triginta sex: A
parte occidentis finis ipsorum meli et iohannis, passi viginti unus: A parte meridiei finis ipsorum
meli et iohannis passi viginti et duo. et revolvente in ipsa parte meridiei per fines ipsorum
meli et iohannis sicut limitem discernebat passi viginti, et revolvente in parte orientis passi
nobem. Ab ipsa parte orientis passi quadraginta octo usque medium ipsum fluvium cum omnibus
que intra eam erant cunctisque eius pertinentiis et cum vice de via sua semper esset
in potestate ipsorum meli et iohannis, et liceret illos et eorum heredes de eo facere quod vellent,
sicut ipsa carta continet, in qua subscriptus est ipse iohannes iudex. Septima scripta per
ipsum ademarium notarium, tricesimo tertio anno principatus predicti domni guaimarii, et tertio
decimo anno ducatus eius amalfis, et duodecimo anno ducatus illius sirrenti, et decimo anno
principatuum et ipsorum ducatuum suprascripti domni nostri gisulfi eximii principis et ducis
filii eius, mense aprili, quarta indictione. Alegrima filia iohannis que fuerat uxor iaquinti et
grimoaldus et romoaldus filii ipsorum iaquinti et alegrime coniuncti fuerant cum ipso melo et
ipsi alegrima et grimoaldus et romoaldus clarificaberunt se habere terram cum arbustis foris
hac civitatem in loco lirino per fines et mensuras iuxto passu hominis mensuratas. A parte orientis
finis via et passi triginta tres: A parte meridiei finis ipsorum meli et iohannis, et passi quinquaginta
et medium: A parte occidentis finis terra ipsorum meli et iohannis, et passi sedecim.
A parte septemtrionis finis terra ipsorum meli et iohannis, passi triginta et medium, et revolvente
in ipsa parte septemtrionis per fines illorum passi tridecim minus cubito uno; et revolvente
in ipsa parte orientis, sicut media sepes discernitur, et mensurati intra ipsam terram iuxta
ipsam sepem passi viginti tres et duas partes unius passi; de iamdicta terra quarta parte pertinebat
ipsi alegrime et tres partes ipsius filie eius. et ostenderant duas cartas ex ipsa terra continentes
de quibus in ipsa carta declarata est; et ipsi alegrima et grimoaldus et romoaldus secundum
legem per convenientiam venumdederant ipsi melo pro parte sua et ipsius iohannis fratris
sui integram suprascriptam terram per iamdictas fines et mensuras cum omnibus que intra eam
243
erant cunctisque eius pertinentiis et cum vice de via sua, et cum suprascriptis cartulis; ea ratione
ut semper esset in potestate ipsorum meli et iohannis et heredum illorum; et liceret illos et
eorum heredes de eo facere quod volerent, sicut ipsa carta continet in qua subscripsit ipse iohannes
iudex. Cum autem suprascripte carte fuerant ostense, ipse iohannes clericus querebat habere
per ipsam terram cum vinea quam ipse alderisius filius falconis, qui dicebatur cappla in piru,
eiusdem melo venumdederat, sicut suprascripta quinta carta quam ipse melus ostendit, continet,
ipsam vicem de via usque in iamdicta caba maiore, sicut suprascripta carta quam ipse iohannes
ostendit, que tota superius per ordinem declarata est, continet. Nec non et volebat ipse iohannes
habere per illud quod ipsi constantinus filius ursi calbarusi et constantinus filius mauri similiter
calbarusi et iohannacius clericus filius mauri ipsi melo pro parte sua et ipsius iohannis
germani sui venumdederant, sicut suprascripte secunda et tertia et sexta carta, quas ipse
melus ostendit, continent; ipsam viam communem erga ipsum abbium a parte meridiei, Ab ipsa
caba usque ipsum fluvium lirinum ingredientem et regredientem cum suis congruitatibus, sicut
suprascripta prima carta, quam ipsi iohannes ostendit, continet. Ipse melus respondit non
debere ipsam vicem de via et iamdictam viam communem per illud, qualiter superius dictum
est, habere, eo quod ipsi alderisius et costantinus et iohannacius illud qualiter suprascriptum
est, ei funditus venumdederant, sicut suprascripte secunda et tertia et quinta et sexta carta, quas
ipse melus superius ostendit, continent. dum autem ex hoc plurimum illi inter se causarent,
interrogavit ipsum iohannem si per se vellet defendere illud quod ipsi mirabile et iaquintus
ei venumdederant, sicut suprascripta octaba carta, que tota superius per hordinem declarata
est, continet. Ipse iohannes dixit illud per se defendere nolle sed defensores qui ei per suprascriptam
cartam que tota superius per hordinem declarata est, ei defensores esse debent, vellet
in manum mittere ipsi melo. Ego autem sicut inter eos convenit iudicavi et illos guadiare feci,
ut per partem plicarent se: ipse iohannes plicaret se cum suprascripta prima carta que per eum
sicut suprascriptum est, ostensa est, et plicaret ipsos defensores qui ei per suprascriptam cartam
que tota superius per ordinem declarata est, defensores esse debent, et ipse melus plicarent se
cum suprascriptis secunda et tertia et sexta carta quas superius ipse melus ostendit, et secundum
legem ipse iohannes iamdicti defensores in manum mittere ipsi melo. Et secundum
legem ipsi iohannes et melus inter se finem faciant ex eo quod ipsi constantinus et constantinus
et iohannacius eidem melo pro parte sua et ipsius germani sui venumdederant, quemadmodum
ipse secunda et tertia et sexta carta, quas ipse melus ostendit, continent. de eo vero quod per
suprascriptas primam et quartam et septimam cartam quas ab ipso melo, ut dictum est, ostense
244
sunt, ipsis melo et iohanni pertinens iudicavi, ut ipse melus et iamdictus germanus eius et
illorum heredes semper illud securiter haberent et facerent ex eo quod voluerint absque contrarietatem
ipsius iohannis clerici et heredum eius. et pro cognita causa mentionem feci illud
quod ipse ursus filius leonis et ipsi alegrima et grimoaldus et romoaldus mater et filius eiusdem
melo pro parte sua et ipsius germani sui venumdederunt, sicut suprascripte prima et septima
carta, quas ipse melus ostendit, continent: de quo iudicavi ut ipse melus et iohannes germani
et illorum heredes semper illud securiter haberent, sicut suprascriptum est. est enim ab ipsa
parte orientis per ipsam viam recte mensurati passi triginta septem ad iuxtum passu hominis
qualiter incipit mensuram a medio sepe que discernitur inter istam et terram cum vinea mansonis
comitis filii quondam iannacii comitis pergentem in partem septemtrionis usque mediam
sepem. et per partem posuerunt inter se fideiussorem alferium clericum, filium quondam
andree: quod superius disturbatum est, in uno loco legitur: cusentino. et in alio ari. et taliter
pro parte ipsius meli te iohannem notarium scribere precepi. Ego qui supra iohannes iudex.
Cum autem suprascripta iudicata fuerunt, ostendit ipsi melus et iohannes per partem, coram
me se plicaberunt ipse iohannes clericus cum suprascripta prima carta sua et ipse melus
cum suprascriptis secunda et tertia et sexta cartulis suis et ipse iohannes clericus plicabit ipsos
mirabilem et iaquintum, qui ei per suprascriptam octabam cartam, quam ipse iohannes
clericus ostendit, defensores esse debent. Ego autem coram eis eandem octabam cartam legere feci,
qua lecta ex inquisitione mea dixerunt ipsi mater et filius ipsam cartam in omnibus que continent
veracem esse, et ita ipsi iohanni vellent adimplere quemadmodum ipsa carta continent.
Et presentaliter ipse iohannes ipsos mirabilem et iaquintum in manum misit ipsi melo ex eo
quo eidem iohanni clerico per suprascriptam cartam venumdederunt. quo facto sicut inter ipsos
melum et mirabilem et iaquintum convenit, iudicavi et illos guadiare feci, ut per partem ipsi melus
et mirabile et iaquintus plicarent se cum suis rationibus et secundum legem inter se finem
faciant ex eo quo ipse iohannes eos in manum misit ipsi melo. et per partem inter se fideiussorem
posuerunt fadelmum filium quondam leonis. et hoc ipsa mirabile fecit cum voluntate
ipsius filii sui. Deinde interrogavi ipsum melum si per se vellet defendere illud quod ipsi constantinus
et iohannacius clericus et constantinus, sicut suprascriptum est, venumdederunt an non,
Ipse melus respondens dixit illud per se defendere nolle sed defensores qui ei per suprascriptas
cartas ex eo defensores esse debent, in manum vellet mittere ipsi iohanni. Ego autem talia
audiens, sicut inter ipsos melum et iohannem convenit, iudicavi et illos guadiare feci, ut per
partem plicarent se et ipse melus plicaret defensores qui ei per suprascriptas cartas ex eo
245
defensores esse debent, et secundum legem manum mittere ipsi iohanni. et ipse melus posuit
ipsi iohanni fidemiussorem marium clericum et medicum, filium quondam iaquinti. et ipse
iohannes posuit ipsi melo fideiussorem iohannem clericum filium quondam falconis; post hoc
ipse melus plicavit ipsum iohannacium clericum, et ante eum ipsam sextam cartam, scriptam
per ipsum ademarium notarium, legere feci. qua lecta ad inquisitionem meam dixit in omnibus
que continet veracem esse, et sicut continet ita ipsi melo vellet adimplere. Et confestim
ipse melus iamdictum iohannacium in manum misit ipsi iohanni clerico ex eo quod per ipsam
sextam cartam vendidit. Ego autem, sicut inter ipsos iohannacium et iohannem clericum convenit
iudicavi et illos guadiare feci ut per partem plicarent se cum suis rationibus, et secundum
legem inter se finem faciant ex eo quo ipse iohannacius, ut suprascriptum est, venumdedit. Et
ipse iohannacius posuit ipsi iohanni fideiussorem petrum, filium quondam radoaldi, et ipse
iohannes fideiussorem ipsi iohannacio posuit petrum de purpura filium quondam machenolfi;
post hunc ipse melus plicabit supradictum constantinum filium suprascripti ursi et ante eum
ipsam secundam cartam ipsius meli legere feci. Qua lecta dixit in omnibus que continet veracem
esse et qualiter continet adimplere ipsi melo vellet, et presentaliter ipse melus in manum
illum misit ipsi iohanni clerico ex eo quo ipse constantinus per eamdem cartam venumdedit.
Ego autem iudicavi et ipsos constantinum et iohannem clericum guadiare feci, ut per partem
plicarent se cum suis rationibus, et secundum legem ex eo inter se finem faciant. Et ipse
constantinus posuit ipsi iohanni fideiussorem guisenolfum, filium quondam guisenolfi, et ipse
iohannes clericus posuit ei fideiussorem iohannem ingeniosum, filium quondam lupeni. Sequenter
vero ipse melus plicavit leonem et grusam filios suprascripti constantini et coram eis
ipsam tertiam cartam ipsius meli legere feci; qua lecta dixerunt ipsi leo et grusa in omnibus
que continet veracem esse et sicut continet ipsi melo adimplere vellet. Ego autem iudicavi
et ipsos leonem et grusam, dum ibidem adesset iohannes maritus ipsius gruse, filia marini,
cognomento scasullo, qui nunc monachus est, cum ipso iohanne clerico guadiare feci, ut per
partem plicarent se cum suis rationibus, et secundum legem ipsi leo et grusa finem faciant
cum ipso iohanne clerico, ex eo quo ipse constantinus genitor eorum ipsi melo per suprascriptam
cartam pro parte sua et ipsius iohannis germani sui venumdedit, quia de eo ipse melus suprascriptos
leonem et grusam in manum misit ipsi iohanni clerico, et ipse iohannes clericus
posuit ei fideiussorem constantinum clericum, filium quondam iohannis et ipsi leo et grusa
posuerunt ei fideiussorem marinum tarudulum, filium quondam iohannis atrianensis. quod autem
superius inter virgulos scriptum est, in uno loco legitur filius domni guaimarii. et in alio ipsi,
246
et in alio de ea: et in altero et ducatum, et in altero clerico, et quod superius disturbatum est
legitur in uno loco supradictum constantinum, filium suprascripti ursi, et in alio constantinus.
Et taliter pro parte ipsius meli te amatum notarium scribere precepi. Ego qui supra romoaldus
iudex. Cum autem lecta fuit, ipsi iohannes clericus et constantinus et maurus et leo et grusa
volebant inter se finem facere ex eo quod ipse melus ipsos constantinum et leonem et grusam
iamdicto iohanni clerico in manum misit sicut suprascriptum iudicatum continet. et ex eo quod
ipse iohannes genitor ipsius mauri et blatta venumdederunt, sicut suprascripta quarta carta continet.
Sed cum ipse iohannes clericus nichil aliud per illud et per ipsam terram, quam ipse
iohannacius clericus venumdedit, sicut suprascripta carta, quam ipse melus ostendit, continet,
habere volebat, nisi tantummodo ipsam viam commune erga ipsum abbium a parte meridiei ab
ipsa caba et usque ipsum flubium lirinum, sicut suprascripta prima carta ipsius iohannis clerici
continet; ideo ex hoc pervenerunt ipsi melus et iohannes clericus, et constantinus, et
maurus, et leo et grusa ad convenientiam; et per ipsam convenientiam ipse iohannes clericus
manifestavit ex integro eo quod ipsi iohannes et blatta, filii mauri, et ipsi constantinus, filius
ursi calbarusi qui nunc ursandus positus est et constantinus genitor ipsorum leonis et gruse
ac filius ipsius mauri et iohannacius clericus ipsi melo pro sua parte et ipsius iohannis
germani sui venumdederunt sicut suprascripte secunda et tertia et quarta et sexta cartule,
quas ipse melus ostendit, continent. et de ipsa via commune erga ipsum abbium ab ipso
fluvio lirino in parte orientis usque terram cum vinea et arbustis ipsius iohannis clerici de
qua eidem iohanni clerico inferius manifestaturi sunt. Ut nullo tempore ipse iohannes clericus
et eius heredes cum ipsis melo et iohanni fratre suo et cum illorum heredibus et
cum ipsis constantino et mauro et lupeno fratre ipsius mauri et leone et grusa et iohannacio
et cum illorum heredes ex eo de quo, ut suprascriptum est, manifestavit, causare aut contendere
presument; Sed integrum illud de quo, ut suprascriptum est, manifestavit, semper sit
in potestate ipsorum meli et iohannis germani et heredum illorum, et illi et eorum heredes
licentiam habeant ex eo facere quod voluerint. Et semper ipse iohannes clericus et eius heredes
illud de quo ut suprascriptum est, manifestavit ipsis iohanni et melo et illorum heredibus defendant
ab omnibus hominibus quibus per eum et per eius heredes et per ipsum genitorem
suum illud vel ex ipso quomodocumque datum aut obligatum vel manifestatum seu alienatum
paruerit, et qui pro illorum parte et dato quascumque causationem de eo illis et illorum heredibus
preposuerint; Ab aliis autem hominibus et cum voluerint ab omnibus hominibus ipsi
iohannes et melus et illorum heredes potestatem habeant illud per se defendere, qualiter voluerint
247
cum omnibus muniminibus et rationibus quas de eo ostenderint. Et ipsi melus et constantinus
et maurus et leo et grusa manifestaverunt ipsi iohanni clerico de integra ipsa terra
cum vinea et arbustis eius de iohanni clerico que est per fines et mensuras iuxto passu hominis
mensurata. A parte orientis est finis ipsa via que ducit ad pastoranum, et per eam recte
mensurati passi decem et nobem et medium: A parte meridiei est finis terra ipsorum meli et
iohannis germanorum sicut media sepes discernit et recte mensurati intra ipsam terram ipsius
iohannis clerici prope ipsam finem passi viginti sex et cubitum: A parte occidentis similiter
finis ipsa terra ipsorum meli et iohannis germanorum, sicut media sepes discernitur, et recte
mensurata intra ipsam terram ipsius iohannis clerici prope ipsam finem, passi quadraginta: A
parte septemtrionis est finis medium ipsum fluvium abbium qui discernitur ab hac terra et alia
terra cum canneto ipsius iohannis clerici, sed non per totum et finem terra aliorum, sicut media
sepes discernitur, et recte mensurati intra ipsam terram ipsius iohannis clerici prope ipsam
finem passi quinquaginta duo usque ipsam viam, et de eo quod ex ipsa via commune erga
ipsum abbium remansit ab eo quod ipsi iohannes et melus germani et illorum heredes habere
dictum est, ut superius legitur, usque ipsam cabam. Et nullo tempore ipsi melus et constantinus
et maurus et leo et grusa et illorum heredes cum ipso iohanne clerico et cum illius heredibus,
ex integro eo quod, ut dictum est, manifestaverunt, causare vel contendere presument, sed
semper ipse iohannes clericus et eius heredes integrum illud de quo, ut dictum est, manifestaverunt,
sibi habeant et de eo faciant quod voluerint. Et unusquisque ex ipsis constantino et
mauro et leone et grusa et heredibus eorum semper illud ipsi iohanni clerico et illius heredibus
defendant ab aliis heredibus ipsorum genitorum eorum et ab omnibus hominibus, quibus
per eos et per eorum heredes et per ipsos genitores eorum et per alios heredes eorum illud
vel ex ipso quomodocumque datum aut obligatum vel manifestatum vel alienatum paruerit; et
qui pro illorum parte et dato quascumque causationes de eo ipsi iohanni clerico et illius heredibus
preposuerint. Et ipse melus et eius heredes semper illud ipsi iohanni clerico et illius
heredibus defendant ab ipso germano suo et ab eius heredibus et ab omnibus hominibus quibus
per eum et per ipsum germanum suum et per eorum heredes illud vel ex ipso quomodocumque
datum aut obligatum vel manifestatum seu alienatum paruerit, et qui pro illorum parte et dato
quascumque causationes de eo ipsi iohanni clerico et illius heredibus preposuerint. Ab aliis
autem hominibus et cum voluerint ab omnibus hominibus ipse iohannes clericus et eius heredes
potestatem habeant illud per se defendere qualiter voluerint cum omnibus muniminibus et
rationibus quas de eo ostenderint. post hoc factum ipse iohannes clericus clarificavit pertinere
248
sibi terram cum vinea et vacuo in eodem loco illa parte et coniuncta cum ipso fluvio abbio
que est per fines et mensuras suprascripto passu mensurato: A parte occidentis est finis ipse
fluvius lirinus et intra ipsam terram recte prope eum mensurati passi decem et septem: A
parte septentrionis est finis terra vacua ipsorum constantini et mauri et leonis et gruse et
alii qualiter ascendit usque podium, et finem ipsum podium et per totum istud mensurati
passi septuaginta quinque et duas partes unius passi: A parte orientis est finis terra ipsius
meli quam ab ipso alderisio, filio falconis cappla in piro emerat, et passi quadraginta quattuor
minus cubitum. A parte meridiei est finis medium ipsum fluvium abbium et discernitur inter
hanc et suprascriptas terras ipsorum meli et iohannis germanorum cuius altera medietas
in parte meridiei de ipsis iohannis et melo pertinet, et mensurati intra hanc terram recte
prope ipsam finem passi viginti quattuor; et revolvente in partem septentrionis secus terram
ipsorum constantini et mauri et leonis et gruse, qualiter a medio ipso fluvio abbio vadit in
partem septentrionis per mediam sepem, recte mensurati intra ipsam terram passi decem et
nobem, et revolvitur in parte occidentis secus ipsam terram ipsorum constantini et mauri et
leonis et gruse sicut podium discernitur, sed non per totum, et recte mensurati prope ipsam
finem passi quadraginta quattuor usque ipsum fluvium Et de ea ipsi melo ipse iohannes
clericus in parte occidentis erga ipsum fluvium lirinum tradidit per fines et mensuras suprascripto
passu mensurato. A parte occidentis est finis ipse fluvius lirinus, et recte prope eum
mensurati passi decem et septem: A parte septentrionis est finis ipsa terra ipsorum constantini
et mauri et leonis et gruse et alii et recte mensurati passi undecim: A parte meridiei est
finis illud quod suprascriptis constantino et mauro et leoni et gruse pertinet, et passi viginti
duo: A parte orientis est finis illud quod de ea ipsi iohanni clerico remansit et recte mensurati
passi decem et septem et medium cum omnibus que intra illud, quod ei, ut dictum est,
tradidit, sunt, cunctisque eius pertinentiis et cum vice de via sua. Ea ratione ut semper sit in potestate
ipsius meli et heredum eius et liceat illum et eius heredes de eo facere quod voluerint.
Et propter confirmationem huius traditionis ipse iohannes clericus suscepit ab ipso melo suprascriptam
terram, quam ab ipso alderisio, ut dictum est, emerat, que est per fines et mensuras
iamdicto passu mensurato. A parte meridiei est finis medium ipsum fluvium abbium,
quod discernitur inter hanc terram et ipsas terras ipsorum iohannis et meli cuius altera medietas
in parte meridiei ipsis germanis iohanne et melo pertinet, et erga eum intra ipsam
terram recte mensuratam passi viginti quinque: A parte occidentis est finis ipsa terra ipsius
iohannis clerici de qua illud, ut suprascriptum est, in parte occidentis cum ipso fluvio lirino
249
coniuncta .ipsi melo tradidit, et per ipsam finem recte mensurati passi quadraginta: A parte
septentrionis est finis media sepes et recte mensurati intra ipsam terram prope ipsam finem
passi viginti duo: A parte orientis est finis media sepes et mensurati intra ipsam terram iuxta
ipsam sepem passi undecim. et revolvente in ipsa parte occidentis secus ipsa terra cum canneto
ipsius iohannis clerici, sicut termini fixi sunt, passi septem; et revolvente in partem meridiei
secus ipsa terra ipsius iohannis clerici passi quattuor usque ipsum fluvium abbium cum omnibus,
que intra eam sunt cunctisque eius pertinentiis et cum duabus cartulis ex ipsa terra continente,
una scripta per ipsum ademarium notarium tricesimo secundo anno principatus domni guaimarii,
et duodecimo anno ducatus eius amalfis, et undecimo anno ducatus illius sirrenti, et nono
anno principatuum et ipsorum ducatuum suprascripti domni nostri gisulfi filii eius, mense iulio,
tertia indictione, in qua ipse iohannes iudex subscripsit. Altera scripta per romoaldum notarium
eodem anno et indictione, mense iunio, qui tunc proximo preterierat, in qua etiam ipse iohannes
iudex subscriptus est. Ea ratione ut semper sit in potestate ipsius iohannis clerici et heredum
eius: et ille et eius heredes licentiam habeant de eo facere quod voluerint. et per convenientiam
ipse iohannes clericus guadiam ipsis melo et constantino et mauro et leoni et gruse
dedit et fideiussorem eis posuit petrum clericum filium quondam grimoaldi clerici, et per ipsam
guadiam obligavit se et suos heredes semper permanere cum ipsis melo et constantino et
mauro et leone et grusa et cum illorum heredibus in omnibus quemammodum subscriptum est
et adimplere omnia sicut supra legitur. Insuper ille et eius heredes semper defendere ipsi
melo et illius heredibus integrum illud quod ei, ut suprascriptum est, tradidit ab omnibus hominibus.
Et quando ipse melus et eius heredes voluerint, potestatem habeant illud per se defendere
qualiter voluerint cum omnibus muniminibus et rationibus quas de eo ostenderint. Et
si sicut superius scriptum est, ipse iohannes clericus et eius heredes ipsis melo et constantino
et mauro et leoni et gruse et illorum heredibus non adimpleverint et suprascripta vel ex eis
quicquam removere aut contradicere presumserint, per ipsam guadiam obligavit se et suos
heredes componere ipsis melo et constantino et mauro et leoni et gruse et illorum heredibus
centum auri solidos constantinos, et sicut superius scriptum est, adimplere et in iamdicta convenientia
permanere. Ipsa vero grusa suprascripta fecit per se ipsam quam illius etatis esse agnovi,
cui curatoris vel tutoris auxilium non indiget, sed tamen cum illa esset ipse maritus eius. quod
autem superius inter virgulos scriptum est in uno loco legitur: et in alio decima. In altero autem
notarius. Et taliter pro parte ipsius meli, quem omnia suprascripta fecit per ipsius genitoris
sui licentiam, scribere precepi te romoaldum notarium.
+ Ego qui supra romoaldus iudex.
| |