|
+ In nomine Domini. Vicesimo sexto anno principatus
domni nostri Gisulfi gloriosi principis, mense octubri
sexta indictione. In sacro Salernitano palatio, ante me Petrum
iudicem Theofilactus abbas ecclesie Sancti confessoris
Nicolai, que constructa est foris hanc civitatem in
loco ubi Gallucanta dicitur, dum una cum eo essent Petrus
et Adelbertus et Landoarius comites germani, filii quondam
Lamberti comitis, et alter Landoarius filius quondam Adelberti
comitis, quibus ipsa ecclesia pertinet, medietate ex ea ipsis
germanis et medietate ipsi altero Landoario comitii, causabit
cum Constantino filio quondam Constantini dicens ei
ut ipse Constantinus et Purpura genitrix eius habuissent et haberent
munimina ipsius ecclesie pertinentia que per eos
fuissent celata et abscentata et malo hordine ipse Constantinus
introisset in res pertinentes ipsius ecclesie de locis Salitto
et Toro et per fines et vocabula et pertinentias ipsorum
locorum et foveas in eis fecisset et arbores et vites ex
eis absidisset et sepes rupisset et ille et iamdicta genetrix
eius de eis fructus tulissent et retes in plagariis pertinentibus
ipsius ecclesie de iamdictis locis misissent et palumbos ex
eis tulissent et ipsas res et iamdictas plagarias et flondas et
pertinentias earum ipsi abbati contrassent. ipse Constantinus
respondit se et ipsam genitricem suam ex ipsis muniminibus
perquirere et quanta ex eis invenire potuerint, ea illi et parti
ipsius ecclesie ostendere et in predictis locis et per fines
et vocavula et pertinentias ipsorum locorum plures res
et plagarias et flondas haveri, set nescire de qualibus ipse
abbas cum eo causaret. et ipse Constantinus cum ipso abbate
causavit ut ille et pars ipsius eclesie que modo est habuissent
et haverent munimina pertinentia ipsorum Constantini
et Purpure pertinentia, que per eos celata et abscentata
fuissent. ipse abbas respondit se et iamdicta pars ipsius
eclesie perquirere ex ipsis muniminibus et quanta ex eis
invenire potuerit, ea illi ostendere. ego autem, sicut inter eos
convenit, iudicavi et illos guadiare feci ut per partes ipse
Constantinus se et ipsam genitricem suam et ipse abbas se
et iamdicta pars ipsius eclesie perquirerent ex ipsis muniminibus
et quanta ex eis invenire potuerint, ea inter se ostendere.
et si ex ipsis muniminibus ambe partes ostenderint
et per partes pulsati fuerint vel una pars alteram pulsaverit
quod plura de ipsis muniminibus habuissent et haverent,
ipse abbas vel successores suos et ipse Constantinus per
partes parent inter se sancta Dei euvangelia et prius ipse
Constantinus secundum legem per sacramentum ad ipsa euvangelia
ipsi abbati vel successoribus illius iuret, ut nec
ipse Constantinus nec ipsa genitrix eius plura munimina ipsius
ecclesie pertinentia que per eos celata et abscentata
fuissent non habuissent aut haverent; et presentaliter ipse abbas
vel successores eius cum quattuor liveri homines per sacramentum
ad ipsa eubangelia iuret ipsi Constantino, ut
nec ille nec iamdicta pars ipsius eclesie que nunc est plura
munimina pertinentia ipsius Constantini et iamdicte genitricis
eius, que per eos celata et abscentata fuissent, non
abuissent aut haberent. et si per partes ex ipsis muniminibus
non ostenderint et per partes pulsati fuerint vel una pars alteram
pulsaberit, ipse abbas vel successores suos paret sancta
Dei eubangelia et prius ipse Costantinus secundum legem
per sacramentum ad ipsa eubangelia ipsi abbati vel successoribus
eius iuret, ut munimina ipsius eclesie pertinentia nec
ipse Constantinus nec iamdicta genitrix eius habuissent aut
averent que per eos celata et abscentata fuissent. et statim
ipse Constantinus ipsam euvangeliam paret et ipse abbas
aut successores suos plicet quattuor liveri homines cum quibus
ad ipsa eubangeliam ipsi Constantino iuret, ut munimina
ipsius Constantini et iamdicte eius geniticis pertinentia
nec ille nec iamdicta pars ipsius eclesie que modo
est habuissent aut haverent, que per eos celata et abscentata
fuissent. et si una pars ex ipsis muniminibus ostenderit et alteram
non ostenderit et per partes pulsati fuerint vel una
pars aliam pulsaverit, illa pars que ex ipsis muniminibus
ostenderit iuret ipsi alteri parti sicut suprascriptum est; et
illa pars que ex ipsis muniminibus non ostenderit similiter
iuret ipsi alteri parti sicut suprascriptum est, sic tamen ut
prius ipse Constantinus ipsi abbati et successoribus eius ut suprascriptum
est iuret. postea vero ipse abbas vel eius successores
ipsi Constantino ut suprascriptum est iuret et, si munimina
ostensa fuerint, faciant inter se de eis sicut lex et consuetudo
istius est civitatis. postmodum vero ad ipsas res et
plagarias ipse abbas vel successores eius et ipse Constantinus
simul cum iudicem et notarium pergant et ipse
abbas vel successores eius ostendat ipsi Constantino ipsas res
et plagarias et flondas de quibus cum eo ut suprascriptum
est causavit, et per partes plicent se ipse abbas aut successores
eius cum suis et iamdicte ecclesie rationibus et ipse Constantinus
cum suis et iamdicte sue genitricis rationibus, et
plicet ipsam genitricem suam et secundum legem inter se ipse
abbas aut successores eius et ipsi Constantinus et Purpura finem
faciant de eo quod ipse abbas cum ipso Constantino
ut suprascriptum est causavit, preter ex ipsis muniminibus de
quibus prius finem ut superius legitur facturi sunt. et ipse
abbas posuit ipsi Constantino fideiussorem Guaiferium comitem
filium quondam Iohannis comitis et ipse Constantinus
fideiussorem ipsi abbati posuit Atenolfum filium quondam
Iohannis. Et taliter pro partem ipsius Constantini te Iohannem
notarium scribere precepi. S.
+ Ego qui supra Petrus iudex. S.
| |