|
+ In nomine domini anno quintodecimo principatus domni gisolfi principis, mense maius
quinta indictione. quadam vero die, dum superius domnus princeps secundum glorie dingnitatis
sue residente sacratissimo salernitano palatio, et ante eius vestigiis astantibus lando gastaldeus
et moncola iudex et aliis novilibus, tunc in eadem presentia venerunt idest petrus natibus
francorum fines, seu nec non et ibidem venit adelchisi presbiter et abbas ecclesie sancti maximi,
quem domnus guaiferius princeps a novo fundamine construxit intus panc salernitanam cibitatem,
unaque cum alderissi notarium advocatorem suum, et continuo ipse quidem adelchisi presbiter
et abbas, una cum ipso advocatorem suum causare ceperunt adversus ipsum petrus dicentes:
hic iste petrus, qui vestris adest presentiis, tenet rebus in locum nucerie, qui fui iohannelgari
monacho filius iohanni, que in eadem sanctam ecclesiam offertum fui per ipsum iohannelgari
et per ipsa uxor eius et per iohannes clericus filius eius. cum quo ipse petrus unaque
cum guaiferium gastaldeum advocatorem suum taliter adversus se causantes audierunt, responsum
retdiderunt dicentes: verum est, ut rebus ipsa tenere, pro qua dicebant a palatio ei concessa
fuisse; et statim in eadem presentia ipse quidem petrus ostendit ibidem unum preceptum.
et ipse quidem adelchisi presbiter et abbas una cum ipso advocatorem suum ostenderunt ibidem
una cartula, et per partes manifestaverunt plus monimen inde non avere. et dum relectus est
ipse preceptum, continebant; qualiter domnus guaimarius princeps per rogum guidoni comitis
et thensaurarii fratri suo concesserad eidem petri omnis rebus ipsius iohannelgari de predicto
locum nucerie: ipsa cartula continebant essent emissa in tricesimo primo anno principatus ipsius
domni guaimarii principis de mense iulius undecima indictione. ipse quidem iohannelgari unaque
cum ipsa uxore sua et predictum iohannes clericum filium suum offeruerat in prephata
ecclesia ante arechiso gastaldeo et aliis noviliores homines omnis rebus sua nominative in locum
agella vel per tota finibus nucerie et stavianense, idest curtis, ortalis, territorie, arbustis, castanieta,
quartieta, campis et silbis, pratis, pascuis et aquis, finis et biis, in monte quam et im plano,
ubicumque de rebus illorum in quacumque locum fuerint imbentus, sive quod ei da angellus
presbiter et abbas illorum datum fui, sive quod de genitorem suum seu da genetrice sua, seu da
aliis parentibus suis illorum avere succexi, vel quod de suo paratum abui, aut undecumque
illorum pertinentes fuerit avere, in integrum in eadem sancta ecclesia offeruerad eius rectoribus
avendum et faciendum, quod illorum placuerit: scripta cartula illa per theodericus notarius, et
ipse arechis ibidem scripto et per aliis hidoneis pominibus rovorata sufficienter. dum autem ipsa
monimen ostensa et relecta fui, sententiam eidem petri preposita fui dicendum, ut pars palatii
nihil potestatem abuisse rebus ipsa ipsius petri concedere, pro qua antea in eadem ecclesia
offertum fui. nos superius lando gastaldeus et moncola iudex, dum ipsa monimen religentem
audivimus et antea fuisse offertum quam ipse preceptum scriptum fuisse; ideo iuxta legem
iudicavimus, ut ipse preceptum bacuum et dixruptum permanere, et ipsa sanctam ecclesiam
rebus ipsa securiter aveant et possideant, sicut ipsa cartula est continentem, absque omnis requisitionem
ipsius petri et de eius heredes, et inde pro perpetua securitatem ipsius ecclesie et de
eius rectoribus unc hemisimus iudicatum, quod tivi superius alderissi notario scribere dictavimus.
actum in sacro salernitano palatio.
+ ego qui supra lando
+ ego qui supra moncola iudex
+ ego friderisi.
| |