|
continet in qua Grimoalt comes et iudex et Iaquintus
notarius subscripti sunt.
Hoctabam scriptam per Alderisium notarium quintodecimo
anno principatus ipsius domni Guaimarii,
mense decembri prima indictione. Iamdicta
mulier nomine Visantia donaverat Petro genero suo
filio Iohannis, qui tunc disponsatam habebat Alferadam
filiam suam, inclitam tertiam partem de quarta
sua, quæ ei pertinebat per datum ipsius viri sui de
terris et casis intra hanc civitatem et de rebus stavilibus
ex loco Salicto cum omnibus intro habentibus et
suis pertinentiis et cum vice de viis et anditis suis, sicut
ipsa cartula continet in qua suprascriptus Grimoalt
comes et iudex subscriptus est.
Nonam scriptam per Iaquintum notarium sextodecimo
anno principatus ipsius domni Guaimarii,
mense februario secunda indictione. Qualiter puella
nomine Gaita filia quondam suprascripti Truppoaldi
clarificaverat sibi pertinere a parte ipsius Truppoaldi
tertiam de terra cum pastino et vacuo in ipso loco
Salicto a semita in suptus quasi in parte occidentis
et pertinere ei ibidem habere inclitam tertiam partem
de quarta, quæ fuerat suprascriptæ Visantiæ genitricis
suæ. et sicut ei congruum fuerat, secundum legem donaverat
Cicero filio quondam Licti totas et inclitas ipsas
res qualiter super legebatur ei pertinere ab ipsa semita
in suptus, sicut ipsa cartula continet in qua suprascriptus
Grimoalt comes et iudex subscriptus est.
Decimam scriptam per ipsum Iaquintum notarium
eodem anno et mense et indictione quo ipsa
nona. Ipse Cicerus filius Licti ante presentiam ipsius
Grimoaldi comitis et iudicis donaverat suprascriptis
Constantino et Sergio filiis Frisi inclitam ipsam terram
cum pastino et vacuo, qualiter ei per ipsam Gaitam
donata fuerat cum ipsa cartula donationis ad faciendum
ex eo illi et illorum heredes quod vellent, sicut
ipsa cartula continet in qua subscriptus est ipse
Grimoalt comes et iudex.
Undecimam scriptam per Petrum notarium hoctabodecimo
anno principatus ipsius domni Guaimarii,
mense martio quarta indictione. Qualiter ante
Iohannem iudicem coniuncti fuerant ipsi Constantinus
et Sergius germani filii suprascripti Frisi cum iamdicto
Petro filio Iohannis, qui fuerat gener suprascriptarum
Truppoaldi et Visantiæ, et cum Alferada filia
ipsius Truppoaldi uxore ipsius Petri et per ipsos Constantinum
et Sergium ostense fuerant suprascriptæ cartulæ
absque ipsa hoctaba, quæ, cum lectæ fuerant, dixerant
ipsi vir et uxor, Petrus et Alferada, cartulas ipsas
in omnibus quæ continebant veraces esse et nichil exinde
contradicere posse. post hoc facto ipsa Alferada cum
ipso viro suo ostenderat suprascriptam hoctabam cartulam
scriptam per Alderisium notarium et, sicut ipsis
viro et uxori congruum fuerat, secundum legem venumdederant
suprascriptis Constantino et Sergio
germanis totas et inclitas res illorum stabiles, quæ ipsis
viro et uxori pertinuerant in ipso loco Salicto et
in omnibus finibus et pertinentiis ipsius loci, tam per
suprascriptam hoctabam cartulam ipsius Petri quam et
(quo)cunque modo ipsis Petro et Alferadæ pertinuerant
et iam nichil exinde eis remanserat, sicut ipsa cartula
continet in qua ipse Iohannes iudex subscriptus est.
Duodecimam et tertiamdecimam scriptas per Iaquintum
notarium eodem anno et mense et indictione quo
ipsa undecima. Unam ex eis qualiter suprascripta Visantia
quæ fuerat uxor suprascripti Truppoaldi et Gaita
filia ipsius Truppoaldi, mater et filia, clarificaverunt sibi
pertinere res in suprascripto loco Salicto quæ erant terra
cum vinea et vacuo et silba, de quibus habere
pertinebat ipsi Visantiæ quartam partem a parte ipsius
viri sui, et ipsi Gaitæ pertinebat de ipsis rebus
suprascripti genitoris sui, absque ipsa quarta, tertia
pars. et sicut ipsis matri et filiæ congruum fuerat, ante
presentiam Ademarii comitis et iudicis donaverant ipsi
Petro filio Iohannis totas et inclitas quantascunque res
eis pertinebant habere in ipso loco Salicto ut dictum
est a parte ipsius Truppoaldi, et iam nichil eis ibi remanserat,
ut semper ille et cui per eum data pareret et
illorum heredes ipsam donationem haberent et facerent
ex ea quod vellent, sicut ipsa cartula continet in qua
ipse Ademarius iudex subscriptus est.
Alteram qualiter ipse Petrus donaverat suprascriptis
Constantino et Sergio germanis inclitas ipsas res qualiter
ei datæ fuerant per iamdictas matrem et filiam
cum ipsa cartula donationis, quam ei ipsæ mater et filia
emiserant, sicut ipsa cartula continet in qua et
ipse Ademarius iudex subscriptus est.
Quartamdecimam scriptam per idipsum Iaquintum
notarium nonodecimo anno principatus ipsius domni
Guaimarii, mense ianuario quinta indictione.
Suprascripta quoque Visantia et Purpura filia sua et suprascripti
Truppoaldi, uxor Ursi, donaverant suprascriptis
Constantino et Sergio totas et inclitas res quantascunque
eis pertinebant in ipso loco Salicto et nichil
eis ibidem remanserat, sicut ipsa cartula continet in
qua suprascriptus Grimoalt comes et iudex subscriptus
est.
Quintamdecimam scriptam per Petrum notarium
vicesimo secundo anno principatus suprascripti
domni Guaimarii et secundo anno principatus eius
Capuæ et primo anno ducatus eius Sirrenti, mense
maio hoctaba indictione. Qualiter suprascripti Sergius
et Constantinus ante testes ad tenendum et laborandum
et pastenandum vineam de rebus illorum
de loco Salicto unam peciam de terra cum vinea et
vacuo per fines et mensuras tradiderant Sergio et
Leoni germanis filiis quondam Iohannis de Pecara, ex
omni parte fines illorum et de tribus partibus habebat
ana passus quadraginta et a meridie passus quadraginta
sex in illo ordine, sicut ipsa cartula continet
in qua Ademarius et Disideus subscripti sunt.
Sextamdecimam qualiter suprascripti Frisus et
Truppoaldus germani filii quondam Licti, antequam suprascriptæ
alienationes rerum fierent, tradiderant Alfano
filio quondam Leonis de rebus illorum ex predicto
loco Salicto per fines et mensuras iusto passu hominis
mensuratas, ex omni parte erat finis illorum et per
latitudinem et longitudinem ex omni parte passus
quadraginta, sicut ipsa cartula continet scripta per
Ademarium notarium, in qua ipse Mirandus et Ademarius
subscripti sunt.
Septimamdecimam scriptam per Romoaldum notarium
vicesimo quarto anno principatus Salerni
domni Guaimarii et quarto anno principatus eius
Capuæ et tertio anno ducatus illius Amalfi et Sirrenti,
mense ianuario decima indictione. Qualiter
suprascriptus Constantinus filius Frisi ante testes coniunserat
se ad convenientiam cum ipso Sergio germano
suo ad compreendendas inter se sortes de cunctis
rebus quas undecunque habebant in ipso loco Salicto
et eas inter se diviserant et sortes ex eis compreenserant,
sicut ipsa cartula continet in qua Romoaldus
et Mirandus notarii subscripti sunt.
Hoctabamdecimam scriptam per Petrum notarium
vicesimo nono anno principatus ipsius domni
Guaimarii et nono anno principatus eius Capuæ et
hoctabo anno ducatus eius Amalfi et Sirrenti, et
quinto anno suprascriptorum principatuum et ducatuum
suprascripti domni nostri Gisulfi eximii principis
et ducis filii eius, mense martio quintadecima
indictione. Qualiter Sergius ipse filius quondam Frisi,
dum egrotaret, ante presentiam Ademarii comitis et
iudicis iudicaverat et in manu illud commiserat Iohannacio
Argusæ et ipsi Constantino germano suo, ut si
eum mors prehoccuparet, Amerada uxor sua filia
quondam Raidolfi Vallensis tolleret et haberet super
suum morgincap usumfructum de omnibus rebus
suis, quantum ei per legem iudicare et relinquere posset,
et si nupsisset aut mortua fuisset inclitus ipse ususfructus
ad heredes suos reverteretur. et palam fecerat se
habere trecentos solidos tarenorum, iudicaverat ut
prius ipsa uxor sua tolleret de eis pro quarta sua septuaginta
quinque et illos qui remansissent daret ille pro
sua anima dum vibus fuisset; et si de ipsis solidis remansissent,
ipsi Iohannacius et Constantinus darent
postea pro illius anima. omnes alia res et causæ suæ stabiles
et mobiles intra hanc civitatem et foris post illius
obitum pervenirent ad potestatem ipsius Constantini
germani sui et heredum eius, cum omnibus muniminibus
inde continentibus ad faciendum ex eis ille et eius heredes
quod vellent, sicut ipsa cartula continet in qua
ipse Ademarius iudex subscriptus est.
Nonamdecimam scriptam per ipsum Petrum notarium
duodecimo anno principatus suprascripti
domni nostri Gisulfi, mense aprili sexta indictione.
Qualiter ante suprascriptum Iohannem iudicem
suprascriptus Constantinus filius Frisi coniunctus fuerat
cum Urso clerico filio quondam Ferri et cum iamdicta
Amerada uxore eius, quæ prius fuerat uxor iamdicti
Sergii fratris ipsius Constantini, et sicut ipsi
Ameradæ congruum fuerat, sua voluntate, per ipsam
cartulam venumdederat ipsi Constantino integram
quartam partem ex omnibus rebus stavilibus, quas
ipse Sergius maritus eius habuerat foris hac civitate in
iamdicto loco Salicto et per fines et vocabula ipsius
loci, qualiter ipse Sergius morgincap illud eidem Ameradæ
datum habuerat alio die copulationis eorum, cum
omnibus quæ intra ipsam quartam partem erant cunctisque
eius pertinentiis et cum vice de viis suis et
cum muniminibus ex ipsis rebus continentibus, ut semper
esset in potestate ipsius Constantini et heredum
eius et liceret illum et eius heredes de eo facere quod
vellent, sicut ipsa cartula continet in qua ipse Iohannes
iudex subscriptus est.
Vicesimam scriptam per Romoaldum notarium
duodecimo anno principatus suprascripti domni
nostri Gisulfi, mense ianuario septima indictione.
Qualiter ante ipsum Iohannem iudicem Manso comes filius
quondam Mansonis castaldei coniunctus fuerat
cum suprascripto Constantino filio Frisi, et ipse
Manso clarificaverat sibi dudum donatas fuisse per
domnum Guaimarium principem et ducem genitorem
suprascripti domni nostri Gisulfi integras tres partes
ex omnibus rebus stavilibus, quas suprascriptus Sergius
germanus ipsius Constantini habuerat foris hac
civitate in loco Salicto et per fines et vocabula et
pertinentias ipsius loci; reliquam quartam partem dixerat
pertinere ipsi Constantino per datum suprascriptæ
Ameradæ. et sicut ipsi Mansoni congruum fuerat, sua
voluntate, per ipsam cartulam donaverant suprascripto
Constantino integras suprascriptas tres partes de
iamdictis rebus ipsius Sergii, cum omnibus quæ intra
ipsas tres partes erant cunctisque earum pertinentiis
et cum vice de viis suis, ut semper essent in potestate
ipsius Constantini et heredum eius et liceret illum
et eius heredes de eis facere quod vellent, sicut ipsa cartula
continet in qua ipse Iohannes iudex subscriptus
est.
Cum autem suprascriptæ cartulæ ostensæ ac lectæ fuerunt,
iamdictus Theofilactus abbas pro parte ipsius ecclesiæ querebat
cum suprascripto Constantino et germanis eius dividere
omnes ipsas res de predictis locis Toro et Salicto, quæ fuerant
prefati Licti genitoris suprascriptorum Frisi et Truppoaldi
et Petri et Iohannis cum plagariis et flondis et versaturiis
quæ intra eas sunt, eo quod medietas ex eis ipsi ecclesiæ pertineret
per suprascriptas cartulas quas superius ostenderat. ipse
vero Constantinus respondit res ipsas amplius dividi non debere
quoniam illud, quod ex eis nunc ille cum germanis eius possidere
videtur, suprascriptus Frisus proabus eorum et Truppoaldus
quondam a prefato Adelberto comite filio Lamberti in sua socia
recepissent, pro eo quod ex ipsis rebus nunc pars ipsius
ecclesiæ possidet. ego vero feci mensurare illud quod ex
ipsis rebus ipsum Constantinum cum germanis eius possidentes
inveni et quod pars ipsius ecclesiæ. et quidem terra cum
vinea, quam ipsum Constantinum et germanos eius ut
dictum est possidentes inveni, intra quam ipsæ plagariæ
erant, est per fines et mensuras: a parte meridiei est finis
via quæ ducit inter hanc et subscribendam terram quam partem
ipsius ecclesiæ inveni possidentem, qualiter incipit longius
in parte occidentis ab una quercu quæ per girum fabrice
est passibus duobus et vadit in partem orientis, mensurati
per ipsam viam passus centum nonaginta nobem; ab ipsa
parte orientis est finis subscribenda terra ipsius ecclesiæ et
passus viginti et sex, et revolvit in partem quasi septemtrionis
per finem ipsius ecclesiæ, sicut limes discernit passus
viginti quinque, et revolvit in partem orientis simili
modo per fines ipsius ecclesiæ sicut limes discernit passus
nobem, et revolvit in partem septemtrionis per eandem
finem sicut et inde limes discernit passus hocto, er revolvit
in partem occidentis per finem ipsius ecclesiæ passus
viginti et duobus, et revolvit in meridiem per eandem
finem, id est ipsius ecclesiæ, passus hocto et revolvit in
occidentem per eandem finem passus viginti et tribus, et
revolvit in partem septemtrionis per finem eiusdem ecclesiæ,
sicut media sepes et limes discernunt, iuxta ipsum limitem
et sepem mensurati passus quattuor, et revolvit
in partem occidentis per finem ipsius ecclesiæ, sicut in aliquanto
media sepes discernit, passus septuaginta et sex;
ab ipsa parte occidentis finis via et per eam mensurati
passus centum quadraginta nobem. ipsa autem terra prefatæ
ecclesiæ ibique coniuncta, quam similiter partem ipsius ecclesiæ
possidentem inveni, est per fines et mensuras: ab ipsa
parte occidentis finis ipsa via, et per eam mensurati passus
nobem; a parte septemtrionis finis media sepes et
iuxta eam mensurati passus sexaginta et sex, et revolvit in
meridiem sicut media sepes discernit passus sex, et revolvit
in partem orientis passus decem et hocto, et revolvit
in meridiem passus viginti, et revolvit in orientem
passus decem, et revolvit in meridiem passus quattuordecim,
et revolvit ascendens in partem orientis passus
quinquaginta, et revolvit in meridiem passus quadraginta
hocto, et coniungit in viam quæ est inter hanc et alteram terram
cum silba ipsius ecclesiæ; a parte meridiei finis ipsa
via et per eam mensurati passus centum nobem, et deinde
descendit et vadit secus suprascriptam terram ipsius Constantini
et germanorum eius quemadmodum ut superius legitur
revolvit usque suprascriptam occidentalem viam priorem
finem. set et ipsa altera terra ipsius ecclesiæ ipsi viæ coniuncta,
quæ est cum silba et vinea, quam partem ipsius ecclesiæ
inveni possidentem, est per fines et mensuras: a parte
orientis est finis media serra, et per eam mensurati passus
centum quadraginta duo; a parte meridiei finis subscribenda
altera terra ipsius Constantini et germanorum
eius, quæ est per mediam ipsam serram passuum quadraginta
et duorum, et recte mensurati passus centum viginti et
duo usque viam quæ tam per terram ipsius ecclesiæ in partem
septemtrionis quam per terram ipsorum germanorum
in partem meridiei ducit; et est ista terra ipsius ecclesiæ
lata a completis ipsis centum viginti et duobus passibus
recte in partem septemtrionis usque suprascriptam viam,
in illum scilicet locum quo suprascripti centum nonaginta nobem
passus completi sunt, passus quadraginta nobem, et
ab ipsis centum viginti duobus passibus descendit in partem
occidentis iuxta ipsam terram ipsorum germanorum et
coniungit in medio vallone, et per medium ipsum vallonem
descendit in ipsam partem occidentis iuxta eandem
finem usque viam; a parte quasi occidentis finis ipsa via
et passus quadraginta hocto, et deinde ascendit secus finem
aliorum et coniungit in suprascriptam alteram viam; a
parte septemtrionis finis ipsa via, et passus trecenti
quadraginta et sex. ipsa vero altera terra ibique ipsius Constantini
et germanorum eius, quam eos possidentes inveni,
est etiam per fines et mensuras: a parte orientis est finis
media suprascripta serra, et per eam mensurati ut dictum
est passus quadraginta et duo; a parte meridiei finis
medius torus qualiter descendit per tractorarium, et passus
centum hoctoginta duo, et deinde descendit in medium vallonem,
et per medium ipsum vallonem descendit et coniungit
in supradicta via; a parte occidentis est finis ipsa via;
a parte septemtrionis finis suprascripta terra ipsius
ecclesiæ, omnibus suprascriptis mensuras iusto passu hominis
mensuratis. et ut taliter mensuratum fuit, sicut inter eos convenit,
iudicavi et ipsum abbatem cum ipso Constantino guadiare
feci, ut ipse abbas vel pars ipsius ecclesiæ pararet sancta
Dei euvangelia et ipse Constantinus secundum legem per
sacramentum ad ipsa euvangelia ipsi abbati vel parti ipsius
ecclesiæ iuret ut illud, quod de predictis rebus ipsum Constantinum
et germanos eius possidentes ut dictum est inveni,
per suprascriptas fines et mensuras iamdicti Frisus et Truppoaldus
germanus eius in eorum socia a suprascripto Adelberto
recepissent, pro ipso alio quod partem ipsius ecclesiæ possidentem
inveni sicut suprascriptum est et, ubi taliter iuraverit,
iam semper ipsi germani et eorum heredes securiter habeant
totum et integrum illud de quo ipse Constantinus sicut
suprascriptum est iuraverit, cum vice de suprascriptis viis
extra ipsas mensuras et cum vice de predicta via, quæ tam
per illud ipsorum germanorum quam per terram ipsius ecclesiæ
ut dictum est ducit, et faciant ex eo quod voluerint absque
contrarietate ipsius abbatis et successorum eius et partis ipsius
ecclesiæ. et ipse abbas et successores eius et partes ipsius
ecclesiæ semper securiter habeant totum et integrum illud
quod partem ipsius ecclesiæ sicut suprascriptum est possidentem
inveni, cum vice de ipsis viis extra suprascriptas mensuras
et cum vice de predicta via, quæ tam per illud ipsius ecclesiæ
quam per terram ipsorum germanorum velut prelegitur
ducit, et faciant ex eo quod voluerint absque contrarietate
ipsorum germanorum et iamdicte genitricis eorum et heredum
illorum. et ipse Constantinus posuit ipsi abbati fideiussorem
Radoaldum filium quondam Romoaldi, et ipse abbas
fideiussorem ipsi Constantino posuit Ademarium filium
quondam Landolfi comitis. dehinc vero non multo post ipse
Constantinus et iamdictus abbas, dum una cum eo suprascriptus
Adelbertus adesset, una mecum comitantibus plurimis
in atrio Beati Petri apostolorum principis, cappellæ huius palatii,
convenerunt et ipse abbas paravit ipsi Constantino sancta
Dei euvangelia, et ipse Constantinus manum super ipsa
euvangelia posuit et iuravit ipsi abbati sicut suprascriptum est.
deinde Leo germanus eius et Truppoaldus abunculus eorum et
unus ex confabulatis singuli ad ipsa euvangelia iuraverunt, dicentes
sic esse verum sicut ipse Constantinus ibique presens
iuraverat; ultimo vero confabulato, similiter ipse abbas sacramentum
tulit nec eum illi dimisit, et finierunt ipsas causas.
quod superius disturbatum est in uno loco legitur ad ipsas
res et plagarias, et in alio decimam et in alio similiter,
et in alio tulit; et inter virgulos in uno loco legitur latere,
et in alio eo. Et taliter pro parte ipsius ecclesiæ tibi
Grimoaldo notario scribere precepi. S.
+ Ego qui supra Petrus iudex. S.
| |