|
+ In nomine Domini. Vicesimo sexto anno principatus
domni nostri Gisulfi gioriosi principis, mense iunio
quinta indictione. Ante me Petrum iudicem Vivus vicecomes
filius quondam Petri per convenientiam ad tenendum et
lavorandum tradidit Petro filio quondam Albini de loco Mitiliano
ubi Paravisum dicitur integram terram cum silba et vacuo,
quam ipsi Vivo habere pertinet foris hanc Salernitanam
civitatem in plaio montis Falerzi ubi proprio Planta de
Ursu vocatur, que est per fines et mensuras iusto passu
hominis mensuratas: a parte meridiei finis via que ducit
inter hanc et alias res quas ipse Vivus sibi dixit pertinere,
et per ipsam viam mensurati passus centum octoginta quattuor;
a parte quasi septemtrionis est finis alia res ipsius
Vivi, sicut media valle discernit, et passus centum viginti
septem, et revolvit et ascendit in eadem parte septemtrionis
iuxta alias res ipsius Vivi passus quinquaginta sex
usque mediam serram; a parte orientis finis ipsius Vivi,
sicut media ipsa serra et toru discernunt, et passus centum
quattuordecim usque medium vallonem, et a medio ipso
vallone ascendit in eadem parte meridiei iuxta finem
ipius Vivi. passus viginti octo, et ab inde vadit in parte
meridiei secus viam que ducit inter hanc et alias res ipsius
Vivi passus triginta usque priorem finem. ea ratione ut
amodo et usque completos decem annos ipse Petrus et
suos heredes integram suprascriptam traditionem cum vice de
ipsis viis teneant et dominant, foveas et omnes suas utilitates
ibidem faciant qualiter voluerint iusta ratione, et intro ipsam
traditionem resideant et abitent in tegurium quod
nunc ibidem est et redita que deinceps ibidem sunt facturi, et
presenti anno ubi meruerit intro ipsam traditionem studient
et plantent et propaginent [et surgant] vineam de bono vitineo
et eam quando meruerit infra ipsis annis vineam ipsam
omni anno propaginent, scalcient, potent, inpalent, ligent,
zappent et studient bona sicut meruerit, et ubi meruerit in eadem
traditione arbores et vi[te]s de bono vitineo plantent et
propaginent et surgant et arbustum faciant, et omni anno
quando meruerit ipsum arbustum scalcient, propaginent, potent
et hoperent bonum sicut decet de super et de supter. et in
reliquo de ipsa traditione plantent et insitent zenzalas et granaccias
et robiolas et surgant et studient sicut meruerit, et ubi
meruerit intro eadem traditione poma plantent et studient et
surgant sicut locus ipse meruerit; in reliquo vero quod de ipsa
traditione remanserit, quod non est aptum in eo vinea vel
arbustum aut insitetum vel poma plantare, faciant et abeant
silba bona sicut meruerit, de qua etiam ipse Petrus et suos
heredes potestatem habeant palos pro ipsa vinea et lignamina
pro suis utilitatibus faciendis abscidere quarta et quomodo
voluerint iusta ratione. et tota ipsa traditione amodo et
usque completos ipsos annos ipse Petrus et suos heredes
per circoitum unde meruerit claudant et vigilent et custodiant
et clausam et salbam illam habeant, et omni anno amodo et
usque completos ipsos annos ipse Petrus et suos heredes
per tempus de aree et de vindemie faciant scire ipsum Vivum
et eius heredes ut illuc pergant vel missum dirigant, et
de omni victo quod ibidem fecerint ipse Petrus et suos heredes
dent eis ibidem ad area terraticum secundum consuetudinem
ipsius loci, et a quo vinum de ipsa vinea et de suprascripto
arbusto facere potuerint tota ipsa vinea et iamdictum
arbustum omni anno suo tempore usque ipsos annos
completos coram eis rationaviliter vindemient et ibique ad
palmentum ut decet precurent, et de omni vino quod per annum
exinde exierit dent eis ibidem ad palmentum et de tota
poma que per annum ibidem habuerint integram medietatem,
et alteram medietatem ex ipso vino et de iamdicta poma
sibi habeant; et ipsa medietas, que per annum de ipso vino
ipsi Vivo et eius heredibus vel ipsi misso evenerit, ipse Petrus
et suos heredes reponant illud ibidem in organeo a vino quod
eis adsignaverint, que per eos fiat bonum conciatum et studiatum,
et salbum faciant ipso vinum intro reditum quo ibidem
abitaberint usque dum ipse Vivus et suos heredes illud
inde tulerint absque de generatione et igne. et totum ipsum
zenzalitum et insitetum a quo fructum fecerint in antea omni
anno usque ipsos annos completos vigilent et custodiant
et salbum faciant et colligant sicut meruerit et integram medietatem
de omnibus ipsis insitis et zenzalis quibus per annum
exinde collexent bone secce ipsi Vivo et eius heredibus
vel ipsi misso dent, alteram medietatem ex eis sibi habeant
per partes faciendum quod voluerint; et dum per annum
illuc ipse Vivus et suos heredes vel ipse missus steterint
pro ipsos terraticum et vinum et poma et insites recipiendum,
ipse Petrus et suos heredes eos nutriant secundum
illorum fuerit possivilitatem; et a quo ut dictum est vinum
exinde exierit omni anno per vindemie palmentaticum eis
dent sicut consuetudo est, et amodo et usque completos
ipsos annos ipse Petrus et suos heredes faciant et adimpleant
omnia sicut suprascriptum est; completis vero ipsis decem
annis amodo ut dictum est numerandis, ipse Petrus et suos
heredes habeant in tota ipsa traditione [vi]nea bona surta et
bonum arbustum et bonum zenzalitum et robolitum et granaccitum
et poma et in eo loco quo suprascriptum est silba totum
bonum plantatum, surtum et operatum et studiatum et
per circoitum unde meruerit clausum sicut de tantos annos
locus ipse meruerit. et tunc coniungant se cum ipso Vivo et
eius heredibus, et ipse Petrus et suos heredes totum ipsam
traditionem dividant iusta ratione in duas sortes cum vice
de ipsis viis et de aliis viis suis; et prius ipse Vivus et
suos heredes compreendant ex ipsis sortibus unam qualem
voluerint cum omnibus que intro eam sunt omnibusque suis
pertinentiis et cum vice de ipsis viis et de aliis viis suis et
faciant ex ea quod voluerint; sors vero que remanserit ipse
Vivus et suos heredes cum omnibus intro eam abentibus omnibusque
suis pertinentiis et cum vice de ipsis viis et de
aliis viis suis ipsi Petro et eius heredibus tradant ad faciendum
ex ea sicut hic supter descrivendum est omnia que
voluerint, et ipsi Vivus et Petrus et eorum heredes firment se
ex eisdem sortibus per partes cum guadia et idoneis fideiussoribus
et per firmi brebi divisionis a publico notario
istius civitatis scriptis cum penis obligationis, sicut lex et consuetudo
istius est civitatis, in quibus etiam iudex vel idonei
subscrivantur homines. et ipsam sortem, quam ipse Vivus et
suos heredes suprascripto Petro et eius heredibus ut dictum
est tradiderint, semper ipse Vivus et suos heredes integram
eam qualiter prescriptum est ipsi Petro et illius heredibus defendant
ab omnibus hominibus, et cum voluerint ab ipsis annis
in antea ipse Petrus et suos heredes potestatem habeant
illam per se defendere qualiter voluerint cum omnibus monuminibus
et rationibus quas de ea ostenderint. tantum aliquando
tempore ipse Petrus et suos heredes non abeant potestatem
ipsam sortem quam ei ut dictum est tradituri sunt vel ex ea
absque solutione ipsius Vivi et heredum eius vendere aut
vicariare seu obligare vel thingare vel aliquomodo alienare,
preter, si eam vel ex ea vendere aut alienare voluerint, ipsi
Vivo et eius heredibus illam vel ex ea vendant pretio quo
per doctos homines iuste appretiata fuerint; et ipse Petrus
et suos heredes faciant scire ipsum Vivum et eius heredes pro
illam vel ex ea emendam per tertium constitutum usque dies
triginta sex, et si intra ipsa constituta ipse Vivus et suos
heredes illam vel ex ea emere noluerint et darent eis exinde
iustum valens pretium sicut suprascriptum est, tunc post ipsa
constituta licentiam habeant ipse Petrus et suos heredes illam
vel ex ea dare cui voluerint. nam si infra ipsa constituta
ipse Petrus et suos heredes vel ante ipsa constituta ipsam sortem
quam ei ut dictum est tradituri sunt vel ex ea absque
solutione ipsius Vivi et heredum eius vendiderint vel alio
quocumque modo alienaverint sic ut de eorum potestate
pareat esse subtractum, tunc absque pretio rebertar ad potestatem
ipsius Vivi et heredum eius ad faciendum ex eo quod
voluerint. et per convenientiam ipse Petrus guadiam ipsi
Vivo dedit et fideiussorem ei posuit Iohannem qui dicitur
Sirrentinum habitator ipsius loci filium quondam ********
et per ipsam guadiam obligavit se et suos heredes, si sicut
superius scriptum est ipsi Vivo et eius heredibus non adimpleverint
et suprascripta vel ex eis quicquam removere aut
contradicere presumpserint, componere ipsi Vivo et illius
heredibus quinquaginta auri solidos constantinatos, et sicut
superius scriptum est adimplere. quod autem superius disturvatum
est legitur gurium, et quod inter virgulos scriptum
est legitur vendiderint. Et taliter tibi Iohanni notario
scribere precepi. S.
+ Ego qui supra Petrus iudex. S.
| |