|
+ In nomine domini quintodecimo anno principatus domni nostri guaimarii glorioso
princeps, mense februarius, secunda indictione. Memoratorium factum a me domnandus, qui
sum abitantes de locum muntoru filius amandi, eo quod ante presentia maioni presbiteri
et abbati ecclesia sancti maximi, una cum ipse abbas adesse romoaldus comes filius quondam
alfani, qui est unum de dominii ipsius ecclesie et adbocatorem, per largietatem et
absolutionem ipsius abbati per vona combenientia ad pastenandum arbustum et abellanietum
tradidit michi maghenolfus presbiter filius granati una pecia de terra vacua cum aliquantis
castaneis, quod in beneficium tenet a pars ipsius ecclesie in locum muntoru, ubi
cirione dicitur, per ec finis et mensurie: ex omni parte coniuntum est cum rebus ipsius
ecclesie: latitudo est in uno capite quod est a pars meridie, passi biginti hocto: longitudo
est de uno latere quod est ab oriente, passi septuaginta duo: de super capite latitudo passi
biginti sex: de alio latere erga fine mea, quod ad pastenandum teneo a pars ipsius ecclesie,
passi septuaginta octo, totum ad iusto passum homini mensuratum; hec vero rebus
per iamdicte finis et mensurie tota et inclita cum omnia infra se abentibus et cum vice
de via sua inclitum illut michi tradidit tali hordine, ut amodo et usque decem anni completi
nostre potestatis eos tenere et dominare, et omnis nostre utilitatis ibidem faciamus nos
et nostros eredes, et homines quod ibidem ad laborandum miserimus, et ipsi castaneis inde
abscidamus, et clusamen exinde faciamus in ipsa rebus; et si aliquit laborem de ipsa lingna
fecerimus, tertiam partem ipsa lingna da laborem ipsius machenolfi presbiteri, vel in pars
ipsius ecclesie ille demus ibique dolata, et due sortis nobis abeamus; et usque dum parutus
fuerit, ut de ipsis castaneis ibidem abuerit, nos ille colligamus, et tertiam partem secche
ille eorum demus, et tota ipsa terra pastenemus arbustum et vitis de vono vitineo et abellanietum,
et amodo et usque ipsi decem anni, de quantum vinum et abellane inde exierit,
totum illut nobis abeamus et nullam inde demus: preter, de quod ibi seminaverimus, demus
inde eis terraticum secundum consuetudinem de ipso locum; ad completi autem ipsi decem
anni abeamus in tota ipsa terra per iamdicta mensuria arbustum vitatum de vono vitineo
et abellanietum, ut, totum perfectum siant operatum et cultatum et surtum, sicut de tantos
annos locus ipse meruerit; et da ipsi decem anni in antea omni tempore, dum illut tenere
et laborare voluerimus, omni tempore nostre potestatis eos teneamus, et amodo in antea
casa ibidem faciamus, et ibidem resideamus et abitemus, et omnis nostre utilitatis iusta
rationem ibidem faciamus, et temporibus suis ipsa rebus laboremus et cultemus vona, sicut
meruerit, ut vene pareat laboratum et cultatum, et clusum eos abeamus, et salbum faciamus,
et per tempore ipse abellanietum colligamus, et tertiam partem ipse abellane secche
eorum demus, et due sortis nobis abeamus; et per tempore de vindemie faciamus ipsum
machenolfus vel pars eidem ecclesie scire, ut sive ille, seu missum suum illuc dirigant,
et nos ipso arbustum vindemiemus, et omnis vinum et poma, si ibidem fuerit, in tertiam
parte per tempore ibique ad palmentum dividamus: illis tollant inde tertiam partem, et
nos due sortis, et ipsa eorum sortione de ipso vinum nos illut reponamus in organeum
quod illis nobis ibidem adsignaverit, per nos conciatum ipso organeum et repositum in
domus nostra ibique in ipsa rebus, et salbum illut eorum faciamus, absque degeneratione
et ingne, usque dum illut inde tulerint: ipso missum, seu ille qui ibidem direxerit, nos
illum notriemus, usque dum pro ipse vindemie ibidem steterit, et demus ei palmentatica
secundum consuetudinem de ipso locum, seu et terraticum eorum demus, sicut dictum est;
et a quo da ipsi decem anni in antea, si illut tenere et laborare noluerimus inclitum
illut remittamus ad potestatem ipsius ecclesie laboratum, quale illo tempore meruerit esse,
et liceat nos et nostros eredes et homines qui ibidem miserimus, inde exire cum omnis
nostra causa ubi boluerimus, absque illorum contrarietate; et si de anc terra salernitana
exierimus pro quacumque causa, et infra tres anni rebersi non fuerimus, illorum sint,
potestatis, faciendum quod boluerint; et si infra ipsi tres anni rebersi fuerimus et voluerimus
eos tenere in supradicto hordine, totum eos recolligamus: tamen si laboratum eos
inbenerimus ipso anno quod redierimus, liceat prius inde tollere ille qui eos laboraverit ipso
frudium, et sic postea ipsa rebus recolligamus ad avendum illam in iamdicto hordine. Seu
et tradidit michi alia pecia de terra cum castanietum, qui coniunctum est in uno capite
cum supradicta tradictione, per mensuria longitudo passi quadraginta, et latitudo quantum
est ipsa rebus, ut amodo nostre potestatis eos teneamus, usque dum pars predicte ecclesie
eos ad pastenandum dandum venerit, et liceat nos ipso castanietum colligere et salbum
facere, et tertiam partem ipse castanee secche eorum demus, et due sortis nobis ille tollamus.
Unde in eo hordine per vona combenientia guadia mihi ipse machenolfus dedit per absolutionem
ipsius abbati, et mediatore michi posuit falco presbiter filius musi; et per ipsa
guadia obligavit se ipse abbas, et successores suos, et pars predicte ecclesie amodo et semper,
usque dum ipsa rebus tenuerimus, sicut dictum est, defensarent illut nobis nostrisque
eredibus, vel ad homines quod ibidem miserimus, da omnis homines omnique partibus, et
non eos nobis tollere aut contrare querat. et si taliter, ut dictum est, inclitum illut nobis
non defensaverint et aliquit exinde removere aut contrare quesierit, per ipsa guadia obligavit
se ipse abbas et successores suos et pars prefate ecclesie componere nobis nostrisque
heredibus triginta auri solidos constantinos. verumtamen hoc memoramus, ut supradicta
pecia de terra cum castanietum quod nobis tradidit, qui est in capite de ipsa pastenatione,
ut amodo et usque decem anni eos teneamus, et colligere et seccare, et tertiam parte illorum
demus secce, sicut dictum est, ad ipsi decem anni ipsa pecia de terra cum castanietum
ad pars iamdicte ecclesie remittamus, ad faciendum quod boluerit, et defensarent illut
nobis usque ipso constitutum da omnis homines omnique partibus per suprascripta guadia
et compositione. et unc brebem scripsi ego dauferius notarius qui interfui.
+ ego qui supra maio presbiter et abbas
+ ego qui supra romoalt. comex
+ ego ursu.
| |