Home » Fonti documentarie » Codex diplomaticus Cavensis - 09 » 9.92 » Pag 267 - 268

9.92
267
268

267
+ In nomine Domini. Vicesimo octabo anno principatus
domni nostri Gisulphi gloriosi principis, mense maio
octaba indictione. Ante me Petrum iudicem Vivus vicecomes
filius quondam Petri clarificavit se olim absque firma cartula
optulisse in monasterio Sancte et individue Trinitatis, quod
situm est foris hac civitate in loco Metiliano, cui domnus
Leo venerabilis abbas preest, aliquantum de terra sua vacua
de loco Veteri prope litus maris, in qua ipse domnus abbas
cammaram fabricare fecit et maximam partem ex ipsa terra
ei remansisse in qua cammaram antiquam fabricata est. et
dixit tam ipsam oblatam terram quam illam residuam simul
esse per fines et mensuras iusto passu hominis mensuratas:
a parte orientis finis aliorum qualiter ascendit a mari
longius in ipsa parte orientis; a meridiano angulo predicte
camm[are nobe] passum unum, et vadit in partem septemtrionis
usque fabrica antiqua que intra istam terram est
in pede montis Lapidei; ab ipsa parte septemtrionis finis
aliorum qualiter a tota ipsa f[abrica vadit in p]artem occidentis
per fabricam antiquam depictam et per medium magnum
lapidem usque occidentalem partem eiusdem lapidis; a
parte occidentis finis aliorum sicut aliquantum media sepes
disce[rnit] qualiter vadit recte usque litus maris; a parte
meridiei finis ipso litus cum tranquillum et sine tempestate
fuerit mare; et totam eandem terram dixit esse latitudinis
a suptus et prope ipsa cammara noba passus viginti
duo et medius. et sicut ipsi Vivo congruum fuit, bona sua
voluntate, per hanc cartulam, pro salute sua et redemtione
anime sue confirmavit et optulit in predicto monasterio integras
ipsas terras per iamdictas fines et mensuras cum omnibus
que intra eas sunt cunctisque suis pertinentiis et cum
vice de via sua. ea ratione ut semper sint in potestate partium
suprascripti monasterii et licentiam habeat pars ipsius
268
monasterii de eis facere quod voluerit. et per convenientiam
ipse Vivus guadiam dedit Iohanni monacho ipsius monasterii
et fideiussorem ei posuit pro parte suprascripti monasterii
Durandum filium quondam Gaidonis, et per ipsam
guadiam ipse Vivus obligavit se et suos heredes sem[per] defendere
parti ipsius monasterii integrum illud quod in eodem
monasterio ut dictum est confirmavit et optulit ab omnibus
hominibus; et tribuit licentiam ut, quando [pars ipsius m]onasterii
voluerit, potestatem habeat illud per se defendere qualiter
voluerit, cum omnibus muniminibus et rationibus quas
de eo ostenderit. et si, sicut superius scriptum est, ipse Vivus
et eius heredes non adimpleverint et suprascripta vel ex
eis quicquam remobere aut contradicere presumpserint, per
ipsam guadiam obligavit se et suos heredes componere parti
ipsius monasterii centum auri solidos constantinatos et
sicut suprascriptum est adimplere. Et taliter tibi Iohanni notario
scribere precepi. S.
+ Ego qui supra Petrus iudex. S.
Torna all'inizio