Home » Fonti documentarie » Codex diplomaticus Cavensis - 04 » 4.615 » Pag 135 - 136

4.615
135
136

135
+ In nomine domini vicesimo primo anno principatus domni nostri guaimari gloriosi
principis, mense martius, septima indictione. Ideoque ego grimoaldu filius quondam petri
clarefacio, quoniam nobis est pertinente abere due pecie de terris bacue in locum campiliano
a subtus ecclesia sancti marciani: prima pecia est inter reneclu et bicintinu; secunda
pecia est a subtus ecclesia sancti marciani, et congruum est michi inclita sortione mea de
ambo supradicte pecie benumdare amandi et ursi et achino germani filii quondam grimoaldi,
et balzami filio quondam iohanni qui sitis thii et nepotes; interea ego iamdictus grimoaldus,
Sicut mihi congruum est, bona mea boluntate, per anc cartulam Ante presentia Romoaldi
castaldi benumdedimus atque at semper abendum confirmabimus bobis iamdicti thii et nepotes
inclita ipsa sortione nostra de predicta rebus, que est de septem sortionis, inclita una
de ambo supradicte pecie, cum omnia intro se abentibus omnibusque suis pertinentis et cum
bice de bie sue, at securiter et firmiter amodo et semper vos et vestris eredibus illut abendum,
dominandum, possidendum, omnia exinde faciendum quod bolueritis; et pro confirmandam
et stabiliscendam anc nostra binditione, nunc a presentis recepimus a bos statutum
pretium, i sunt auri tari boni numerum biginti sex, sicut inter nobis combenit in omnis
deliberatione. Finitoque vero pretium ipsum aput nos, ea quidem rationem, et per bona
combenientia guadia bobis iamdicti germani et nepotes dedimus et mediatorem bobis posuimus
135
+ In nomine domini vicesimo primo anno principatus domni nostri guaimari gloriosi
principis, mense martius, septima indictione. Ideoque ego grimoaldu filius quondam petri
clarefacio, quoniam nobis est pertinente abere due pecie de terris bacue in locum campiliano
a subtus ecclesia sancti marciani: prima pecia est inter reneclu et bicintinu; secunda
pecia est a subtus ecclesia sancti marciani, et congruum est michi inclita sortione mea de
ambo supradicte pecie benumdare amandi et ursi et achino germani filii quondam grimoaldi,
et balzami filio quondam iohanni qui sitis thii et nepotes; interea ego iamdictus grimoaldus,
Sicut mihi congruum est, bona mea boluntate, per anc cartulam Ante presentia Romoaldi
castaldi benumdedimus atque at semper abendum confirmabimus bobis iamdicti thii et nepotes
inclita ipsa sortione nostra de predicta rebus, que est de septem sortionis, inclita una
de ambo supradicte pecie, cum omnia intro se abentibus omnibusque suis pertinentis et cum
bice de bie sue, at securiter et firmiter amodo et semper vos et vestris eredibus illut abendum,
dominandum, possidendum, omnia exinde faciendum quod bolueritis; et pro confirmandam
et stabiliscendam anc nostra binditione, nunc a presentis recepimus a bos statutum
pretium, i sunt auri tari boni numerum biginti sex, sicut inter nobis combenit in omnis
deliberatione. Finitoque vero pretium ipsum aput nos, ea quidem rationem, et per bona
combenientia guadia bobis iamdicti germani et nepotes dedimus et mediatorem bobis posuimus
136
lando filius quondam mari; et per ipsa guadia etc. Statuta multa viginti solidorum
auri constantinianorum. Preter, quando per bos ipsis bolueritis exinde exe autores et defensores,
bice nostra licentiam et potestatem abeatis in omnibus inde causare et finem facere,
quomodo aut qualiter vultis, cum ipsa cartula, aut cum quale alia monimen et rationem
quam inde abere potueritis. Nam, quando me quesieritis inde autores abere, nos autem
illut bobis antistemus et defensemus, sicut superius legitur, per iamdicta guadia et
obligata pena, et unc brebem scribsi ego iaquintus notarius qui interfui.
+ ego maio clericus
+ ego machenolfus.
In fine huius chartae haec sequuntur.
Amandus, lando cacalittere, achinus, iohannes, petrus, marius, ursus pater grimoaldi
qui vendidit domne; isti septem fuerunt germani filii grimoaldi: gemma uxor abalsami filia
suprascripti iohannis vendidit quartam suam de ipsa septima parte suprascripti iohannis
germanis ipsorum amandi et landonis et aliorum, reliquum paravit ipsa domna gemma.
Torna all'inizio